odegnać - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

pozbyć się niepożądanych emocji, myśli czy stanów

Warianty

odgonić

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

synonimy:

odpędzić
opędzić się

Połączenia

odegnać myśli
odegnać precz

Cytaty

Śmiać mi się chce i płakać. Bo nie da się odegnać myśli, że umrę, że miłość nasza skończy się na cmentarzu.

źródło: NKJP: Krystyna Berwińska: Con Amore, 1976

Zbigniewa nie chciał opuścić nieokreślony niepokój. Z trudem odegnał go od siebie.

źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008

Wstał, podumał, wyjrzał przez okno (świat nadal istniał) i, ubierając się powoli, zaczął w myśli pierwiastkować kolejne liczby całkowite, które to zajęcie miało odegnać odeń lęk.

źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	odegnam	odegnamy
2 os.	odegnasz	odegnacie
3 os.	odegna	odegnają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odegnałem +(e)m odegnał	odegnałam +(e)m odegnała	odegnałom +(e)m odegnało	odegnaliśmy +(e)śmy odegnali	odegnałyśmy +(e)śmy odegnały
2 os.	odegnałeś +(e)ś odegnał	odegnałaś +(e)ś odegnała	odegnałoś +(e)ś odegnało	odegnaliście +(e)ście odegnali	odegnałyście +(e)ście odegnały
3 os.	odegnał	odegnała	odegnało	odegnali	odegnały

bezosobnik: odegnano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odegnajmy
2 os.	odegnaj	odegnajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odegnałbym bym odegnał	odegnałabym bym odegnała	odegnałobym bym odegnało	odegnalibyśmy byśmy odegnali	odegnałybyśmy byśmy odegnały
2 os.	odegnałbyś byś odegnał	odegnałabyś byś odegnała	odegnałobyś byś odegnało	odegnalibyście byście odegnali	odegnałybyście byście odegnały
3 os.	odegnałby by odegnał	odegnałaby by odegnała	odegnałoby by odegnało	odegnaliby by odegnali	odegnałyby by odegnały

bezosobnik: odegnano by

bezokolicznik: odegnać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odegnawszy

gerundium: odegnanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	odegnanie	odegnania
D.	odegnania	odegnań
C.	odegnaniu	odegnaniom
B.	odegnanie	odegnania
N.	odegnaniem	odegnaniami
Ms.	odegnaniu	odegnaniach
W.	odegnanie	odegnania

imiesłów przymiotnikowy bierny: odegnany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	odegnany	odegnany	odegnany	odegnane	odegnana
D.	odegnanego	odegnanego	odegnanego	odegnanego	odegnanej
C.	odegnanemu	odegnanemu	odegnanemu	odegnanemu	odegnanej
B.	odegnanego	odegnanego	odegnany	odegnane	odegnaną
N.	odegnanym	odegnanym	odegnanym	odegnanym	odegnaną
Ms.	odegnanym	odegnanym	odegnanym	odegnanym	odegnanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	odegnani	odegnani	odegnane	odegnane
D.	odegnanych	odegnanych	odegnanych	odegnanych
C.	odegnanym	odegnanym	odegnanym	odegnanym
B.	odegnanych	odegnanych	odegnanych	odegnane
N.	odegnanymi	odegnanymi	odegnanymi	odegnanymi
Ms.	odegnanych	odegnanych	odegnanych	odegnanych

odpowiednik aspektowy: odganiać

Składnia

+

odegnać

+

CO + (od KOGO)

Pochodzenie

Zob. gnać