nagonić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

sprawić, że ktoś podejmuje określoną aktywność, która przyniesie komuś innemu korzyść

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Strach przed pazernością fiskusa nagonił wówczas bankom sporo klientów. W ciągu dwóch miesięcy zebrały 11 mld zł, zaś minister finansów nie osiągnął zaplanowanych dochodów. źródło: NKJP: Paweł Wrabec: Jeszcze jedna okazja, Polityka, 2003-11-29
	Bardzo wątpię, że przywróci to utraconą wartość rynkową ich nieruchomościom. Na pewno natomiast nie przywróci zaufania do państwa, które nagoniło klientelę adwokatom i rzeczoznawcom, po raz kolejny oszukując ludzi. źródło: NKJP: Piotr Talaga: Strefa zaufania, Polska Głos Wielkopolski, 2006-04-24
	W środę przyjeżdża do mnie dziewczyna nagoniona przez ojca, ciekawe, czy warta grzechu. źródło: NKJP: Internet
	I czy nie wiedzą, jak partie sprytnie rozprawiają się z obowiązkiem umieszczenia na listach wyborczych co najmniej 35 proc. kandydatek? [...] Że pokazują te młode i ładne na plakatach, żeby nagonić wyborców i tylko do tego są im one potrzebne? źródło: Internet: wyborcza.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nagoniłem +(e)m nagonił	nagoniłam +(e)m nagoniła	nagoniłom +(e)m nagoniło	nagoniliśmy +(e)śmy nagonili	nagoniłyśmy +(e)śmy nagoniły
2 os.	nagoniłeś +(e)ś nagonił	nagoniłaś +(e)ś nagoniła	nagoniłoś +(e)ś nagoniło	nagoniliście +(e)ście nagonili	nagoniłyście +(e)ście nagoniły
3 os.	nagonił	nagoniła	nagoniło	nagonili	nagoniły

bezosobnik: nagoniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nagońmy
2 os.	nagoń	nagońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nagoniłbym bym nagonił	nagoniłabym bym nagoniła	nagoniłobym bym nagoniło	nagonilibyśmy byśmy nagonili	nagoniłybyśmy byśmy nagoniły
2 os.	nagoniłbyś byś nagonił	nagoniłabyś byś nagoniła	nagoniłobyś byś nagoniło	nagonilibyście byście nagonili	nagoniłybyście byście nagoniły
3 os.	nagoniłby by nagonił	nagoniłaby by nagoniła	nagoniłoby by nagoniło	nagoniliby by nagonili	nagoniłyby by nagoniły

bezosobnik: nagoniono by

bezokolicznik: nagonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nagoniwszy

gerundium: nagonienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nagoniony

odpowiednik aspektowy: naganiać

+

nagonić

+

KOGO + (KOMU)

Zob. gonić