nagonić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

poruszając się w określony sposób, sprawić, że osoby lub zwierzęta skierują się w jakieś miejsce

Warianty

nagnać

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

Cytaty

Kilka samic chętnie współpracuje ze sobą na polowaniu. Podczas polowania rozpraszają się na rozległym obszarze. Część z nich czeka, aż pozostałe nagonią zdobycz w ich stronę, wtedy zaczyna się atak.

źródło: NKJP: Internet

Okazało się, że ptak był zmarznięty i wyczerpany. Udało się go nagonić do brzegu i przekazać w ręce weterynarza z Kłaja.

źródło: NKJP: (PK): Ratowali łabędzia, Gazeta Krakowska, 2005-02-11

Wśród cywilów ukrywali się żołnierze austriaccy. Kozacy oddzielili żołnierzy i zabrali ich do niewoli, a ludność cywilną nagonili z powrotem do domów.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	nagonię	nagonimy
2 os.	nagonisz	nagonicie
3 os.	nagoni	nagonią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nagoniłem +(e)m nagonił	nagoniłam +(e)m nagoniła	nagoniłom +(e)m nagoniło	nagoniliśmy +(e)śmy nagonili	nagoniłyśmy +(e)śmy nagoniły
2 os.	nagoniłeś +(e)ś nagonił	nagoniłaś +(e)ś nagoniła	nagoniłoś +(e)ś nagoniło	nagoniliście +(e)ście nagonili	nagoniłyście +(e)ście nagoniły
3 os.	nagonił	nagoniła	nagoniło	nagonili	nagoniły

bezosobnik: nagoniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nagońmy
2 os.	nagoń	nagońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nagoniłbym bym nagonił	nagoniłabym bym nagoniła	nagoniłobym bym nagoniło	nagonilibyśmy byśmy nagonili	nagoniłybyśmy byśmy nagoniły
2 os.	nagoniłbyś byś nagonił	nagoniłabyś byś nagoniła	nagoniłobyś byś nagoniło	nagonilibyście byście nagonili	nagoniłybyście byście nagoniły
3 os.	nagoniłby by nagonił	nagoniłaby by nagoniła	nagoniłoby by nagoniło	nagoniliby by nagonili	nagoniłyby by nagoniły

bezosobnik: nagoniono by

bezokolicznik: nagonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nagoniwszy

gerundium: nagonienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	nagonienie	nagonienia
D.	nagonienia	nagonień
C.	nagonieniu	nagonieniom
B.	nagonienie	nagonienia
N.	nagonieniem	nagonieniami
Ms.	nagonieniu	nagonieniach
W.	nagonienie	nagonienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: nagoniony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	nagoniony	nagoniony	nagoniony	nagonione	nagoniona
D.	nagonionego	nagonionego	nagonionego	nagonionego	nagonionej
C.	nagonionemu	nagonionemu	nagonionemu	nagonionemu	nagonionej
B.	nagonionego	nagonionego	nagoniony	nagonione	nagonioną
N.	nagonionym	nagonionym	nagonionym	nagonionym	nagonioną
Ms.	nagonionym	nagonionym	nagonionym	nagonionym	nagonionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	nagonieni	nagonieni	nagonione	nagonione
D.	nagonionych	nagonionych	nagonionych	nagonionych
C.	nagonionym	nagonionym	nagonionym	nagonionym
B.	nagonionych	nagonionych	nagonionych	nagonione
N.	nagonionymi	nagonionymi	nagonionymi	nagonionymi
Ms.	nagonionych	nagonionych	nagonionych	nagonionych

odpowiednik aspektowy: naganiać

Składnia

+

nagonić

+

KOGO/CO + DOKĄD

Pochodzenie

Zob. gonić