zagonić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

4.

pot. zmusić kogoś do zrobienia czegoś

Warianty

rzadziej zagnać

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Relacje znaczeniowe

synonimy:

nagonić

Połączenia

zagonić do pracy, do roboty
(nie) dać się zagonić do czegoś

Cytaty

Oboje rodzice są z nich dumni, chociaż chłopcy myślą tylko o tym, by pobiegać na podwórku z kolegami i trudno ich zagonić do nauki.

źródło: NKJP: Anna Góra: Będzie nam tu tysiąc razy lepiej!, Trybuna Śląska, 2002-12-20

Jak na swe warunki fizyczne ma dobry rzut. Tylko nadal nie wykorzystuje możliwości i musi wiele trenować, by poprawić motorykę. No i za bardzo lubi piwo. Ale już ja oduczę go tego i zagonię do pracy.

źródło: NKJP: Wojciech Michałowicz: NBA - teraz Polska, Gazeta Wyborcza, 1994-08-13

Na delikatne uwagi Becowej i Kurysów z poddasza niefrasobliwa Italska wybuchała śmiechem, obiecywała, że zagoni męża do porządków, ale widać on się zagonić nie dawał, jej to nie przeszkadzało i graciarnia rosła.

źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Nie zabijać pająków, 2007

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zagonię	zagonimy
2 os.	zagonisz	zagonicie
3 os.	zagoni	zagonią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagoniłem +(e)m zagonił	zagoniłam +(e)m zagoniła	zagoniłom +(e)m zagoniło	zagoniliśmy +(e)śmy zagonili	zagoniłyśmy +(e)śmy zagoniły
2 os.	zagoniłeś +(e)ś zagonił	zagoniłaś +(e)ś zagoniła	zagoniłoś +(e)ś zagoniło	zagoniliście +(e)ście zagonili	zagoniłyście +(e)ście zagoniły
3 os.	zagonił	zagoniła	zagoniło	zagonili	zagoniły

bezosobnik: zagoniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zagońmy
2 os.	zagoń	zagońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagoniłbym bym zagonił	zagoniłabym bym zagoniła	zagoniłobym bym zagoniło	zagonilibyśmy byśmy zagonili	zagoniłybyśmy byśmy zagoniły
2 os.	zagoniłbyś byś zagonił	zagoniłabyś byś zagoniła	zagoniłobyś byś zagoniło	zagonilibyście byście zagonili	zagoniłybyście byście zagoniły
3 os.	zagoniłby by zagonił	zagoniłaby by zagoniła	zagoniłoby by zagoniło	zagoniliby by zagonili	zagoniłyby by zagoniły

bezosobnik: zagoniono by

bezokolicznik: zagonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zagoniwszy

gerundium: zagonienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zagonienie	zagonienia
D.	zagonienia	zagonień
C.	zagonieniu	zagonieniom
B.	zagonienie	zagonienia
N.	zagonieniem	zagonieniami
Ms.	zagonieniu	zagonieniach
W.	zagonienie	zagonienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zagoniony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zagoniony	zagoniony	zagoniony	zagonione	zagoniona
D.	zagonionego	zagonionego	zagonionego	zagonionego	zagonionej
C.	zagonionemu	zagonionemu	zagonionemu	zagonionemu	zagonionej
B.	zagonionego	zagonionego	zagoniony	zagonione	zagonioną
N.	zagonionym	zagonionym	zagonionym	zagonionym	zagonioną
Ms.	zagonionym	zagonionym	zagonionym	zagonionym	zagonionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zagonieni	zagonieni	zagonione	zagonione
D.	zagonionych	zagonionych	zagonionych	zagonionych
C.	zagonionym	zagonionym	zagonionym	zagonionym
B.	zagonionych	zagonionych	zagonionych	zagonione
N.	zagonionymi	zagonionymi	zagonionymi	zagonionymi
Ms.	zagonionych	zagonionych	zagonionych	zagonionych

odpowiednik aspektowy: zaganiać

Składnia

+

zagonić

+

KOGO + do CZEGO