zagonić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. rywala

  • 1.

    zmusić kogoś do intensywnego biegania skutkującego wielkim zmęczeniem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    sprawność i wydolność organizmu

  • hiperonimy:  zmęczyć
    • zagoniony pies
  • Na tle przeciwnika, który zebrał się raptem dwa tygodnie temu, wypadliśmy blado. Przecież chłopcy trenują od maja, z krótką przerwą na wakacje i jakoś nie potrafiliśmy zagonić przeciwnika.

    źródło: NKJP: Jerzy Zaborski: Nadchodzi czas rozliczeń, Dziennik Polski, 2008-08-29

    W drugiej połowie młodzi goście postanowili zagonić gospodarzy. Różnica lat i wyporności organizmów była aż nadto widoczna na boisku.

    źródło: NKJP: tor, mawa: Futbol: Rzeszów się cieszy, Nowiny, 2006

    Pierwszą bramkę Górale zdobyli dopiero przy stanie 7:0, gdy mistrzowie byli już myślami na bankiecie. Tymczasem przy mądrym prowadzeniu zespołu powinni zagonić rywala.

    źródło: NKJP: Stefan Leśniowski: W odwrocie, Gazeta Krakowska, 2004-07-21

    Dwaj ostatni [...], obaj z toporami, stali o trzy kroki od rycerza, dysząc jak zagonione psy.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zagonię
    zagonimy
    2 os. zagonisz
    zagonicie
    3 os. zagoni
    zagonią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zagoniłem
    +(e)m zagonił
    zagoniłam
    +(e)m zagoniła
    zagoniłom
    +(e)m zagoniło
    zagoniliśmy
    +(e)śmy zagonili
    zagoniłyśmy
    +(e)śmy zagoniły
    2 os. zagoniłeś
    +(e)ś zagonił
    zagoniłaś
    +(e)ś zagoniła
    zagoniłoś
    +(e)ś zagoniło
    zagoniliście
    +(e)ście zagonili
    zagoniłyście
    +(e)ście zagoniły
    3 os. zagonił
    zagoniła
    zagoniło
    zagonili
    zagoniły

    bezosobnik: zagoniono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zagońmy
    2 os. zagoń
    zagońcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zagoniłbym
    bym zagonił
    zagoniłabym
    bym zagoniła
    zagoniłobym
    bym zagoniło
    zagonilibyśmy
    byśmy zagonili
    zagoniłybyśmy
    byśmy zagoniły
    2 os. zagoniłbyś
    byś zagonił
    zagoniłabyś
    byś zagoniła
    zagoniłobyś
    byś zagoniło
    zagonilibyście
    byście zagonili
    zagoniłybyście
    byście zagoniły
    3 os. zagoniłby
    by zagonił
    zagoniłaby
    by zagoniła
    zagoniłoby
    by zagoniło
    zagoniliby
    by zagonili
    zagoniłyby
    by zagoniły

    bezosobnik: zagoniono by

    bezokolicznik: zagonić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zagoniwszy

    gerundium: zagonienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: zagoniony

    odpowiednik aspektowy: zaganiać

  • bez ograniczeń + zagonić +
    KOGO/CO