wgonić

częściej wegnać

  • zmusić osoby lub zwierzęta do znalezienia się wewnątrz jakiegoś pomieszczenia albo na określonym terenie
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

  • synonimy:  wpędzić
  • Kilka osób na krótkiej bałtyckiej fali zaczęło chorować i wymiotowało za burtę. Mżawka wgoniła resztę do sterówki.

    źródło: NKJP: Marcin Jamkowski: Duchy z głębin Bałtyku, 2010

    Dzisiaj prawie cały dzień spędziliśmy na dworze. Trudno mi było ich wgonić do domu i trudno było wyszorować.

    źródło: Internet: bekat.blog.onet.pl

    Ja jestem za tym, byś kupił sobie sznaucera średniego, ja mam. Gdy każę mu wgonić kury, to je wgania, ale nie jest dla nich agresywny, nie wybiera jajek i nie,gania kurczaków.

    źródło: Internet: forum.polskikurnik.pl

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wgonię
    wgonimy
    2 os. wgonisz
    wgonicie
    3 os. wgoni
    wgonią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wgoniłem
    +(e)m wgonił
    wgoniłam
    +(e)m wgoniła
    wgoniłom
    +(e)m wgoniło
    wgoniliśmy
    +(e)śmy wgonili
    wgoniłyśmy
    +(e)śmy wgoniły
    2 os. wgoniłeś
    +(e)ś wgonił
    wgoniłaś
    +(e)ś wgoniła
    wgoniłoś
    +(e)ś wgoniło
    wgoniliście
    +(e)ście wgonili
    wgoniłyście
    +(e)ście wgoniły
    3 os. wgonił
    wgoniła
    wgoniło
    wgonili
    wgoniły

    bezosobnik: wgoniono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wgońmy
    2 os. wgoń
    wgońcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wgoniłbym
    bym wgonił
    wgoniłabym
    bym wgoniła
    wgoniłobym
    bym wgoniło
    wgonilibyśmy
    byśmy wgonili
    wgoniłybyśmy
    byśmy wgoniły
    2 os. wgoniłbyś
    byś wgonił
    wgoniłabyś
    byś wgoniła
    wgoniłobyś
    byś wgoniło
    wgonilibyście
    byście wgonili
    wgoniłybyście
    byście wgoniły
    3 os. wgoniłby
    by wgonił
    wgoniłaby
    by wgoniła
    wgoniłoby
    by wgoniło
    wgoniliby
    by wgonili
    wgoniłyby
    by wgoniły

    bezosobnik: wgoniono by

    bezokolicznik: wgonić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wgoniwszy

    gerundium: wgonienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wgoniony

    odpowiednik aspektowy: wganiać

  • bez ograniczeń + wgonić +
    KOGO/CO + (DOKĄD)
  • Zob. gonić

CHRONOLOGIZACJA:
XV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 20.12.2017