wpędzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. spowodować znalezienie się kogoś albo czegoś w niekorzystnej sytuacji lub w złym stanie fizycznym albo psychicznym

ATEMATYCZNY

alkohol wpędził; frustracja wpędziła
wpędzić w kłopoty, w tarapaty, w kabałę, w ambaras; w koszty; w długi, w zadłużenie; w problemy (finansowe,...); w biedę, w nędzę; w jakiś kryzys; w bezsenność; w chorobę; w alkoholizm, w pijaństwo; w jakiś nałóg; w (fatalny,...) nastrój, w (psychiczny,...) dołek, w cierpienie, w rozpacz, w depresję; w próby (samobójcze,...); w kompleksy, w poczucie (winy,...); w popłoch, w panikę; w złość; w szaleństwo; w jakąś pułapkę

	Wpędziłem ją w kompleksy tym swoim gadaniem. źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
	Mama od rana udzielała mi ostrej reprymendy na temat spożywania alkoholu przez młodocianych, starając się przy tym wpędzić mnie w ogromne poczucie winy, co na pewno jej się udało. źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni: proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994
	Pocieszają się przy tym, że zadłużenie nie wpędzi ich w kłopoty, gdy tylko podejmą bardziej intensywną pracę. źródło: NKJP: Sławomir Dąblewski: Inwestor inwestorowi nie jest równy, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2005-07-26
	U nas polityka cięć socjalnych byłaby szaleństwem. To by oznaczało wpędzenie znacznej części społeczeństwa w stan skrajnej nędzy. źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Nie jestem populistą, Polityka, 2005-10-29
	Wysiłek, do którego organizm nie był przyzwyczajony, wpędził serce w coraz szybszy cwał. źródło: NKJP: Paweł Walewski: Serce w galopie, Polityka, 2007-04-28

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wpędziłem +(e)m wpędził	wpędziłam +(e)m wpędziła	wpędziłom +(e)m wpędziło	wpędziliśmy +(e)śmy wpędzili	wpędziłyśmy +(e)śmy wpędziły
2 os.	wpędziłeś +(e)ś wpędził	wpędziłaś +(e)ś wpędziła	wpędziłoś +(e)ś wpędziło	wpędziliście +(e)ście wpędzili	wpędziłyście +(e)ście wpędziły
3 os.	wpędził	wpędziła	wpędziło	wpędzili	wpędziły

bezosobnik: wpędzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wpędźmy
2 os.	wpędź	wpędźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wpędziłbym bym wpędził	wpędziłabym bym wpędziła	wpędziłobym bym wpędziło	wpędzilibyśmy byśmy wpędzili	wpędziłybyśmy byśmy wpędziły
2 os.	wpędziłbyś byś wpędził	wpędziłabyś byś wpędziła	wpędziłobyś byś wpędziło	wpędzilibyście byście wpędzili	wpędziłybyście byście wpędziły
3 os.	wpędziłby by wpędził	wpędziłaby by wpędziła	wpędziłoby by wpędziło	wpędziliby by wpędzili	wpędziłyby by wpędziły

bezosobnik: wpędzono by

bezokolicznik: wpędzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wpędziwszy

gerundium: wpędzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wpędzony

odpowiednik aspektowy: wpędzać

+

wpędzić

+

KOGO/CO + w CO

Zob. pędzić