Jak korzystać ze słownika?

otwór

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. w ścianie

  • Definicja

    1.

    dziura powstała samoistnie w jakimś materiale lub specjalnie w nim zrobiona
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    stan skupienia, trwałość materii

  • Relacje znaczeniowe
    hiperonimy:  dziura
  • Połączenia
    • boczny; mały, owalny, szeroki, wąski, wielki; specjalny; wybity, wydrążony, wykuty otwór; otwór drzwiowy, okienny, wejściowy; skalny
    • otwór w dachu, w drzwiach, w murze, w podłodze, w skale, w sklepieniu, w stropie, w suficie, w szybie, w ścianie
    • brzeg, krawędź; głębokość, średnica, wielkość otworu
    • poszerzyć, wiercić, wybić, wyciąć, wykuć, wywiercić; zasłonić, zatkać otwór
  • Cytaty

    Żeby dostać się do mieszkania, złodzieje wywiercili otwór w ramie okiennej powyżej klamki i cienkim narzędziem otworzyli okno.

    źródło: NKJP: (MIKS): Nocne włamanie, Trybuna Śląska, 2001-06-29

    Za szafą był otwór w ścianie prowadzący do biura.

    źródło: NKJP: Józef Czapski: Na nieludzkiej ziemi, 1947

    Nowoczesne kaski mają specjalne otwory wentylacyjne, które chłodzą głowę i pot nie zalewa nam oczu.

    źródło: NKJP: Chroń głowę, Trybuna Śląska, 2004-07-16

    Wkładał głowę przez otwór ogrodzenia, za którym spały psy i budził je dziobem.

    źródło: NKJP: (krop): Kruk-ogrodnik i gadający szpak, Gazeta Krakowska, 2006-08-31

    Dom naprzeciwko stoi, jak stał - tyle że zamiast drzwi i okien ma czarne, wypalone otwory.

    źródło: NKJP: Joanna Olczak-Ronikierowa: W ogrodzie pamięci, 2002
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. otwór
    		 otwory
    D. otworu
    		 otworów
    C. otworowi
    		 otworom
    B. otwór
    		 otwory
    N. otworem
    		 otworami
    Ms. otworze
    		 otworach
    W. otworze
    		 otwory
  • Składnia
    bez ograniczeń + otwór +
    w CZYM
  • Pochodzenie

    psł. *otvorъ 'otwarcie, odemknięcie'

    Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od przedrostkowego *otverti 'otworzyć, rozewrzeć' z typową wymianą samogłoski rdzennej *e > *o