-
2.
pot. zranić kogoś czymś ostrym -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
przyczyny, objawy i skutki chorób
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa -
synonimy: ukatrupić
utrupić
zakatrupić
hiperonimy: zranić
-
Zenon Z. poczuł się jak Otello. Wstał i nożem od obierania grzybów dziabnął kumpla w lewą stronę klatki piersiowej.
źródło: NKJP: Anna Kłos: Robienie ryjka, Wieczór Wybrzeża, 1999-04-16
Krystynę poznał w czasach, gdy odsługiwał wojsko. To w bójce o nią kolega dziabnął go bagnetem pod łopatkę.
źródło: NKJP: Niepotrzebny, Dziennik Polski, 2000-04-01
Kiedyś złapałem modliszkę. Choć było to późną jesienią i okaleczony w jakimś starciu owad stracił jedną ze swoich morderczych kończyn, to kiedy brałem zdechlaka do ręki, dziabnął mnie do krwi zdrową łapką.
źródło: NKJP: Miłość modliszki, Dziennik Polski, 2006-02-17
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. dziabnę
dziabniemy
2 os. dziabniesz
dziabniecie
3 os. dziabnie
dziabną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. dziabnąłem
+(e)m dziabnął
dziabnęłam
+(e)m dziabnęła
dziabnęłom
+(e)m dziabnęło
dziabnęliśmy
+(e)śmy dziabnęli
dziabnęłyśmy
+(e)śmy dziabnęły
2 os. dziabnąłeś
+(e)ś dziabnął
dziabnęłaś
+(e)ś dziabnęła
dziabnęłoś
+(e)ś dziabnęło
dziabnęliście
+(e)ście dziabnęli
dziabnęłyście
+(e)ście dziabnęły
3 os. dziabnął
dziabnęła
dziabnęło
dziabnęli
dziabnęły
bezosobnik: dziabnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. dziabnijmy
2 os. dziabnij
dziabnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. dziabnąłbym
bym dziabnął
dziabnęłabym
bym dziabnęła
dziabnęłobym
bym dziabnęło
dziabnęlibyśmy
byśmy dziabnęli
dziabnęłybyśmy
byśmy dziabnęły
2 os. dziabnąłbyś
byś dziabnął
dziabnęłabyś
byś dziabnęła
dziabnęłobyś
byś dziabnęło
dziabnęlibyście
byście dziabnęli
dziabnęłybyście
byście dziabnęły
3 os. dziabnąłby
by dziabnął
dziabnęłaby
by dziabnęła
dziabnęłoby
by dziabnęło
dziabnęliby
by dziabnęli
dziabnęłyby
by dziabnęły
bezosobnik: dziabnięto by
bezokolicznik: dziabnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: dziabnąwszy
gerundium: dziabnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dziabnięcie
dziabnięcia
D. dziabnięcia
dziabnięć
C. dziabnięciu
dziabnięciom
B. dziabnięcie
dziabnięcia
N. dziabnięciem
dziabnięciami
Ms. dziabnięciu
dziabnięciach
W. dziabnięcie
dziabnięcia
imiesłów przymiotnikowy bierny: dziabnięty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. dziabnięty
dziabnięty
dziabnięty
dziabnięte
dziabnięta
D. dziabniętego
dziabniętego
dziabniętego
dziabniętego
dziabniętej
C. dziabniętemu
dziabniętemu
dziabniętemu
dziabniętemu
dziabniętej
B. dziabniętego
dziabniętego
dziabnięty
dziabnięte
dziabniętą
N. dziabniętym
dziabniętym
dziabniętym
dziabniętym
dziabniętą
Ms. dziabniętym
dziabniętym
dziabniętym
dziabniętym
dziabniętej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. dziabnięci
dziabnięci
dziabnięte
dziabnięte
D. dziabniętych
dziabniętych
dziabniętych
dziabniętych
C. dziabniętym
dziabniętym
dziabniętym
dziabniętym
B. dziabniętych
dziabniętych
dziabniętych
dziabnięte
N. dziabniętymi
dziabniętymi
dziabniętymi
dziabniętymi
Ms. dziabniętych
dziabniętych
dziabniętych
dziabniętych
odpowiednik aspektowy: dziabać
-
+ dziabnąć + KOGO + CZYM + (w CO) -
Gwarowego pochodzenia wariant czasownika dziobnąć (zob.).
-
+ dziabnąć + KOGO + CZYM + (w CO)