dziabnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

10.

wulg. (będąc mężczyzną) odbyć stosunek seksualny z kobietą

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

synonimy:

przelecieć
puknąć
stuknąć

Ech, dziabnął bym ją chętnie. Lubię takie babeczki.

źródło: Internet: kobieta.onet.pl/forum/

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dziabnąłem +(e)m dziabnął	dziabnęłam +(e)m dziabnęła	dziabnęłom +(e)m dziabnęło	dziabnęliśmy +(e)śmy dziabnęli	dziabnęłyśmy +(e)śmy dziabnęły
2 os.	dziabnąłeś +(e)ś dziabnął	dziabnęłaś +(e)ś dziabnęła	dziabnęłoś +(e)ś dziabnęło	dziabnęliście +(e)ście dziabnęli	dziabnęłyście +(e)ście dziabnęły
3 os.	dziabnął	dziabnęła	dziabnęło	dziabnęli	dziabnęły

bezosobnik: dziabnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dziabnijmy
2 os.	dziabnij	dziabnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dziabnąłbym bym dziabnął	dziabnęłabym bym dziabnęła	dziabnęłobym bym dziabnęło	dziabnęlibyśmy byśmy dziabnęli	dziabnęłybyśmy byśmy dziabnęły
2 os.	dziabnąłbyś byś dziabnął	dziabnęłabyś byś dziabnęła	dziabnęłobyś byś dziabnęło	dziabnęlibyście byście dziabnęli	dziabnęłybyście byście dziabnęły
3 os.	dziabnąłby by dziabnął	dziabnęłaby by dziabnęła	dziabnęłoby by dziabnęło	dziabnęliby by dziabnęli	dziabnęłyby by dziabnęły

bezosobnik: dziabnięto by

bezokolicznik: dziabnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dziabnąwszy

gerundium: dziabnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: dziabnięty

+

dziabnąć

+

KOGO

Gwarowego pochodzenia wariant czasownika dziobnąć (zob.).