szorować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

przesuwać z naciskiem po szorstkiej powierzchni lub trzeć powierzchnię czymś szorstkim

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

szorować brzuchem, plecami
szorować o kamienie, o ścianę
szorować po asfalcie, po bruku, po dnie, po nawierzchni, po poboczu, po podłodze, po ziemi

	Rozpłaszczony, szorując grzbietem o chropawą skorupę nawozu i błota pokrywającą spodnią stronę wehikułu, skowytał urywanie i dygotał ze strachu. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
	Sunęli powoli, wóz nurzał się w zieloność pierwszych bylic, o karoserię szorowały baziaste wierzbowe gałęzie, a w ślad za autem z poboczy szutrówki spoglądały połupane emaliowane garnki, mandale łysych opon, rumiane cegłówki, strzępy gąbki i worów po cemencie i reszta zawartości prowizorycznych przydrożnych wysypisk. źródło: NKJP: Piotr Siemion: Niskie łąki, 2000
	Zsuwała się, szorując kosmatym zadkiem po skrzydłach brata, niczym po stromym stoku wzgórza. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
	Pochyla głowę i czuje, jak czaszka Kolumba zaczyna szorować po stropie kanału. źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie - rocznik 20, 1957

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szorowałem +(e)m szorował	szorowałam +(e)m szorowała	szorowałom +(e)m szorowało	szorowaliśmy +(e)śmy szorowali	szorowałyśmy +(e)śmy szorowały
2 os.	szorowałeś +(e)ś szorował	szorowałaś +(e)ś szorowała	szorowałoś +(e)ś szorowało	szorowaliście +(e)ście szorowali	szorowałyście +(e)ście szorowały
3 os.	szorował	szorowała	szorowało	szorowali	szorowały

bezosobnik: szorowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę szorował będę szorować	będę szorowała będę szorować	będę szorowało będę szorować	będziemy szorowali będziemy szorować	będziemy szorowały będziemy szorować
2 os.	będziesz szorował będziesz szorować	będziesz szorowała będziesz szorować	będziesz szorowało będziesz szorować	będziecie szorowali będziecie szorować	będziecie szorowały będziecie szorować
3 os.	będzie szorował będzie szorować	będzie szorowała będzie szorować	będzie szorowało będzie szorować	będą szorowali będą szorować	będą szorowały będą szorować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		szorujmy
2 os.	szoruj	szorujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szorowałbym bym szorował	szorowałabym bym szorowała	szorowałobym bym szorowało	szorowalibyśmy byśmy szorowali	szorowałybyśmy byśmy szorowały
2 os.	szorowałbyś byś szorował	szorowałabyś byś szorowała	szorowałobyś byś szorowało	szorowalibyście byście szorowali	szorowałybyście byście szorowały
3 os.	szorowałby by szorował	szorowałaby by szorowała	szorowałoby by szorowało	szorowaliby by szorowali	szorowałyby by szorowały

bezosobnik: szorowano by

bezokolicznik: szorować

imiesłów przysłówkowy współczesny: szorując

gerundium: szorowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: szorujący

+

szorować

+

(CZYM) + o CO | po CZYM

śr.-niem. schuren

śr.-w.-niem. schiuren / schûren 'szorować, zamiatać, czyścić'

śr.-d.-niem. schuren