-
1.a
jeden z tworów kostnych pokrytych szkliwem osadzonych w górnej i dolnej szczęce człowieka i niektórych zwierząt, służących do rozdrabniania pokarmów -
Używane w nazwie botanicznej odmiany kukurydzy: koński ząb .
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych -
- bolący, chory; krzywy, ułamany, wybity, zepsuty, złamany; leczony, plombowany, zaplombowany ząb; dolne, górne, tylne; naturalne; zadbane; brakujące; białe, piękne; zdrowe zęby; zęby jadowe
- zęby dzieci
- ząb z plombą
- dziąsła i zęby; jama ustna i zęby
- budowa; korona, korzeń, miazga, szkliwo, szyjka; biel, kolor; funkcje; liczba, oznaczanie; rodzaje; ból, ropień, zgorzel; borowanie, ekstrakcja, usuwanie, wyrywanie, zatrucie zęba; choroby, nadwrażliwość, próchnica, przebarwienia, utrata, wypadanie; wyrzynanie się; czyszczenie, mycie, pielęgnacja; lakierowanie, lakowanie, leczenie, przegląd, wybielanie; wyciski; zaciskanie; ślady zębów
- pasty, proszek, szczoteczki do zębów
- korona na ząb; aparat, ochraniacz na zęby
- szczerba, szpara między zębami; problemy z zębami
- aparat; kamień, koronki, szkliwo na zębach; ślady po zębach; dziura, plomba, ubytek w zębie; ktoś z cygarem, z fajką, z papierosem w zębach
- łagodny; szkodliwy dla zębów
- ząb boli kogoś, ćmi, łupie, rozbolał, rwie, zabolał; wyrzyna się; wypadł
- coś szkodzi zębom
- złamać (sobie), stracić, wybić komuś; borować, leczyć, plombować, usunąć/usuwać, wyleczyć, wypełnić, wyrwać/wyrywać, zatruć ząb; myć, umyć; obnażyć; zacisnąć/zaciskać zęby
- dzwonić (o coś); przytrzymywać coś, zgrzytać zębami
- dać komuś, dostać w zęby
- coś osadza się na zębach; dostać po zębach; dłubać (czymś), trzymać coś; coś zgrzyta w zębach
-
O pierwszym brzasku pasące się mulice podeszły do szopy i słyszałem odgłos rwania trawy zębami.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1972
W szczęce zachowane były wszystkie zęby bez śladów naruszeń przez próchnicę.
źródło: NKJP: W. Hagedorny: Tajemniczy nieboszczyk koło domu, Tygodnik Ciechanowski, 2007-08-08
Wbiła zęby w czubki rękawiczek i ściągnęła je z palców.
źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Dziewczyny z Portofino, 2005
Mężczyzna stracił zęby i nieprzytomny trafił do szpitala z rozpoznaniem silnego urazu głowy.
źródło: NKJP: Janek powrócił do nas po 19 latach choroby, Tygodnik Ciechanowski, 2007-07-03
Pies szczerzył zęby i było prawdopodobne, że może ugryźć [...].
źródło: NKJP: (J.ŚW): Pies na parapecie, Dziennik Polski-Kraków, 2000-05-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3, m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ząb
zęby
D. zęba
zębów
C. zębowi
zębom
B. ząb
kwestion. zęba
zęby
N. zębem
zębami
Ms. zębie
zębach
W. zębie
zęby
-
psł. *zǫbъ 'ząb '
Pokrewny litew. žambas 'ostry przedmiot, kąt, róg'