ugrzęznąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zagłębiając się w jakiejś miękkiej, sypkiej lub lepkiej substancji, stracić zdolność poruszania się

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

zbiorniki wodne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	W ulicę Bartnicką lepiej samochodem nie wjeżdżać. Można ugrzęznąć w błocie. źródło: NKJP: Marlena Mokrzanowska: Taki wstyd, Gazeta Wrocławska, 2003-03-11
	[...] w sobotę w gliniastym polu ugrzązł ciężki sprzęt, co opóźniło prace. źródło: NKJP: (MK): Wyjście awaryjne, Dziennik Zachodni, 2005-01-17
	[...] po indywidualnej akcji najpierw przelobował bramkarza, a następnie dopadł do piłki, która ugrzęzła w kałuży i dobił ją do siatki. źródło: NKJP: Bez problemu, Dziennik Polski, 1998-10-12
	Uciekinierzy ugrzęźli w błotnistym terenie [...], dalej salwowali się już pieszą ucieczką. źródło: NKJP: Pościg okradzionego, Dziennik Polski, 2002-09-21
	Pługi ugrzęzły w zaspach, pracując przy odśnieżaniu [...]. Tu na drogach stały 5-metrowe zaspy. źródło: NKJP: (aru): Do nas tylko helikopterem, Gazeta Krakowska, 2002-01-02

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ugrzązłem ugrzęznąłem +(e)m ugrzązł +(e)m ugrzęznął	ugrzęzłam ugrzęznęłam +(e)m ugrzęzła +(e)m ugrzęznęła	ugrzęzłom ugrzęznęłom +(e)m ugrzęzło +(e)m ugrzęznęło	ugrzęznęliśmy ugrzęźliśmy +(e)śmy ugrzęznęli +(e)śmy ugrzęźli	ugrzęzłyśmy ugrzęznęłyśmy +(e)śmy ugrzęzły +(e)śmy ugrzęznęły
2 os.	ugrzązłeś ugrzęznąłeś +(e)ś ugrzązł +(e)ś ugrzęznął	ugrzęzłaś ugrzęznęłaś +(e)ś ugrzęzła +(e)ś ugrzęznęła	ugrzęzłoś ugrzęznęłoś +(e)ś ugrzęzło +(e)ś ugrzęznęło	ugrzęznęliście ugrzęźliście +(e)ście ugrzęznęli +(e)ście ugrzęźli	ugrzęzłyście ugrzęznęłyście +(e)ście ugrzęzły +(e)ście ugrzęznęły
3 os.	ugrzązł ugrzęznął	ugrzęzła ugrzęznęła	ugrzęzło ugrzęznęło	ugrzęznęli ugrzęźli	ugrzęzły ugrzęznęły

bezosobnik: ugrzęźnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ugrzęźnijmy
2 os.	ugrzęźnij	ugrzęźnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ugrzązłbym ugrzęznąłbym bym ugrzązł bym ugrzęznął	ugrzęzłabym ugrzęznęłabym bym ugrzęzła bym ugrzęznęła	ugrzęzłobym ugrzęznęłobym bym ugrzęzło bym ugrzęznęło	ugrzęznęlibyśmy ugrzęźlibyśmy byśmy ugrzęznęli byśmy ugrzęźli	ugrzęzłybyśmy ugrzęznęłybyśmy byśmy ugrzęzły byśmy ugrzęznęły
2 os.	ugrzązłbyś ugrzęznąłbyś byś ugrzązł byś ugrzęznął	ugrzęzłabyś ugrzęznęłabyś byś ugrzęzła byś ugrzęznęła	ugrzęzłobyś ugrzęznęłobyś byś ugrzęzło byś ugrzęznęło	ugrzęznęlibyście ugrzęźlibyście byście ugrzęznęli byście ugrzęźli	ugrzęzłybyście ugrzęznęłybyście byście ugrzęzły byście ugrzęznęły
3 os.	ugrzązłby ugrzęznąłby by ugrzązł by ugrzęznął	ugrzęzłaby ugrzęznęłaby by ugrzęzła by ugrzęznęła	ugrzęzłoby ugrzęznęłoby by ugrzęzło by ugrzęznęło	ugrzęznęliby ugrzęźliby by ugrzęznęli by ugrzęźli	ugrzęzłyby ugrzęznęłyby by ugrzęzły by ugrzęznęły

bezosobnik: ugrzęźnięto by

bezokolicznik: ugrząźć
ugrzęznąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

ugrzązłszy
ugrzęznąwszy

gerundium: ugrzęźnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: grzęznąć

+

ugrzęznąć

+

w CZYM

Zob. grzęznąć