-
1.
książk. wykluczenie człowieka z jego środowiska i otoczenie go niechęcią z powodu jego nieakceptowanych przez innych działań lub poglądów -
Ms. lp wymawiany: [ostracyźmie] lub [ostracyzmie].
-
[ostracysm] lub [ostracyzm]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- ostracyzm polityczny, społeczny, środowiskowy, towarzyski
- ostracyzm środowiska
- ostracyzm i odrzucenie; bojkot i ostracyzm, sankcje i ostracyzm
-
Zdawała pani sobie sprawę z konsekwencji swej decyzji?
- W pełni. Wiedziałam, co robię, i jestem przygotowana na ostracyzm ze strony partyjnych kolegów i wyrzucenie z klubu.źródło: NKJP: Rafał P. Palacz: Tak dla Auchan, Gazeta Wrocławska, 2003-05-13
Faktycznie jednak dokonanie kradzieży może – jeśli kradzież zostanie ujawniona – powodować często znacznie bardziej dotkliwe konsekwencje niż, powiedzmy, wyrok w zawieszeniu: może doprowadzić do utraty pracy, kłopotów rodzinnych, ostracyzmu środowiskowego.
źródło: NKJP: Andrzej Siemaszko: Granice tolerancji : o teoriach zachowań dewiacyjnych, 1993
Wiśniewski pisze o tym wszystkim, o czym wiele jego czytelniczek nie śmie nikomu powiedzieć w obawie przed społecznym ostracyzmem.
źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Melomolekuły, Polityka, 2006-10-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ostracyzm
ostracyzmy
D. ostracyzmu
ostracyzmów
C. ostracyzmowi
ostracyzmom
B. ostracyzm
ostracyzmy
N. ostracyzmem
ostracyzmami
Ms. ostracyzmie
ostracyzmach
W. ostracyzmie
ostracyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
gr. ostrakismós 'wygnanie na mocy wyroku sądu skorupkowego'
z gr. óstrakon 'skorupa, muszla'