-
1.
pot. pogard. osoba niskiego wzrostu -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd -
- Mnie, kiedy byłem chłopcem, nazywali kurdupel - rzekł cicho. - Bo wydawało się, że nigdy nie urosnę. Rosłem wszerz, ale nie wzwyż, rozumiesz? - mówił nie patrząc na mnie.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Podróż do krainy om. Opowieść hipotetyczna, 1974
Do kandydowania nadaje się ten, kto ma średni lub odrobinę wyższy od przeciętnego wzrost. Kurdupla nie zaakceptuje nikt [...].
źródło: NKJP: baltazar: Twarz na sprzedaż, Gazeta Poznańska, 2005-09-17
W dziejach roi się od prawdziwych kurdupli. Był Mały Kapral Bonaparte, Mały Rycerz-Wołodyjowski, mały był Karol Wielki, syn Pepina Krótkiego.
źródło: NKJP: Barbara Koc, Stanisław Manturzewski: Prześliczne fotografie rodziny autentycznych Borynów w niczym nie zmieniają faktu, iż „Chłopi” Reymonta ..., Gazeta Wyborcza, 1998-05-15
Zośka przez chwilę rozglądała się trwożnie na boki, a potem ruszyła kaczym galopem prosto w krzaki osłaniające płot. Kurdupel z niej był niemożliwy, więc skryła się razem z głową.
źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Nie zabijać pająków, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kurdupel
kurduple
ndepr kurduple
depr D. kurdupla
kurdupli
rzadziej kurduplów
C. kurduplowi
kurduplom
B. kurdupla
kurdupli
rzadziej kurduplów
N. kurduplem
kurduplami
Ms. kurduplu
kurduplach
W. kurduplu
kurduple
ndepr kurduple
depr -
niem. Kurduppel, Korduppel