kurdupel

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. duchowy

  • 2.

    pot.  pogard.  osoba, której ocena w dziedzinie, wskazanej przez podrzędny przymiotnik, jest według mówiącego, zdecydowanie negatywna
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • synonimy:  karzeł
    • kurdupel duchowy, moralny
  • Wyspiański zobaczył naszą wrodzoną niemoc, ale nade wszystko pojął, że to niemoc pędraków. Nie kolosów, nie Polifemów, nie Herkulesów, nie filozofów, nie Szekspirów, nie Michałów Aniołów i nie Napoleonów, jeno uroczych kurdupli duchowych.

    źródło: NKJP: Paweł Głowacki: Wieczór pędraków, Dziennik Polski, 2008-01-21

    Alkohol zadziałał, zaczyna być głośno. Jest spór o reinkarnację. Ktoś prawie wrzeszczy. - ...gówno! nieprawdą jest, że zostały nam tylko hieny, kanalie i moralni kurduple. Jeszcze się trochę Polaków zostało co są piękni!

    źródło: NKJP: Tadeusz Zimecki: Ja, Franek..., 2001

    Mój Boże, Jacuś, ty od wielu miesięcy udowadniasz, że w najlepszym wypadku jesteś tylko zwykłym [...], którego należy, a nawet trzeba, kopnąć w dupę - i nic się nie dzieje, chodzisz jeszcze jakoś po świecie pełnym podobnych sobie kurdupli umysłowych.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. kurdupel
    kurduple
    ndepr
    kurduple
    depr
    D. kurdupla
    kurdupli
    rzadziej kurduplów
    C. kurduplowi
    kurduplom
    B. kurdupla
    kurdupli
    rzadziej kurduplów
    N. kurduplem
    kurduplami
    Ms. kurduplu
    kurduplach
    W. kurduplu
    kurduple
    ndepr
    kurduple
    depr
  • bez ograniczeń + kurdupel +
    JAKI
  • niem. Kurduppel, Korduppel