wielkie słowo

Lecz najbardziej niezwykły był sam tekst. Myśmy to mówili - muszę użyć wielkiego słowa - jak w natchnieniu. Mówili, a właściwie krzyczeli. Siedział przed nami i stał tłum ściśniętych ludzi. Jeśli ci z tyłu mieli coś usłyszeć, musieliśmy krzyczeć.

źródło: NKJP: Krystyna Janda: Gwiazdy mają czerwone pazury, 1998

Wobec kamiennego milczenia dziewczyny konfrontacje stały się zbyteczne. Raz tylko odezwała się: „Prosiłam was - nie pijcie”. Żyła jeszcze trzy miesiące. Żyła - zbyt wielkie słowo lub zbyt małe.

źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951

Czyli przyjechał przede wszystkim dla tej atmosfery, przyjechał dla nazwy, przyjechał dla samej idei tego koncertu. Ale my staramy się tu nie szafować wielkimi słowami. Nie uczymy ich jakiegoś dekalogu, nie mówimy cały czas:
- Tylko pamiętajcie - „Stop przemocy”.

źródło: NKJP: Bartłomiej Dobroczyński: Orkiestra Klubu Pomocnych Serc, czyli Monolog wodospad Jurka Owsiaka, 1999

- Że jest pan uczciwym człowiekiem, ideowym.
- Chyba jestem, co do idei zaś - wolę unikać wielkich słów. Kiedy się buduje, przeważnie trzeba się zabrudzić. To jest jak ciemna obwódka wżarta za paznokcie robotnika.

źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

Nie mówią o zmartwychwstaniu. To za wielkie słowo. Ale wierzą, że dostali nowe życie. W dramatycznych okolicznościach. Nie wszyscy już wiedzą, jak je najlepiej wykorzystać.

źródło: NKJP: Dorota Ruszczyńska: Żyją po raz drugi, Głos Pomorza, 2006