wprawiać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

nabierać w czymś wprawy i doświadczenia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

synonimy:

wdrażać się
zaprawiać się

	W fachu wprawiał się od lat chłopięcych i już posiadał umiejętności nie przynoszące wstydu familijnej tradycji. źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010
	Dzieci wprawiały się w zbieraniu grzybów, biegając cały dzień po parku, gdzie w wielu zakątkach rosły one całymi rodzinami. źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004
	Konieczne jest wczesne wprawianie się do pisania: najlepiej zaczynać od sprawozdań z sesji i konferencji lub krótkich recenzji. źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Długi romans z muzą Klio, 2007
	Od początku trzeba się wprawiać, trzeba w sobie rozwijać czułość, sympatię, miłość. źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik taty, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wprawiałem się +(e)m się wprawiał	wprawiałam się +(e)m się wprawiała	wprawiałom się +(e)m się wprawiało	wprawialiśmy się +(e)śmy się wprawiali	wprawiałyśmy się +(e)śmy się wprawiały
2 os.	wprawiałeś się +(e)ś się wprawiał	wprawiałaś się +(e)ś się wprawiała	wprawiałoś się +(e)ś się wprawiało	wprawialiście się +(e)ście się wprawiali	wprawiałyście się +(e)ście się wprawiały
3 os.	wprawiał się	wprawiała się	wprawiało się	wprawiali się	wprawiały się

bezosobnik: wprawiano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się wprawiał będę się wprawiać	będę się wprawiała będę się wprawiać	będę się wprawiało będę się wprawiać	będziemy się wprawiali będziemy się wprawiać	będziemy się wprawiały będziemy się wprawiać
2 os.	będziesz się wprawiał będziesz się wprawiać	będziesz się wprawiała będziesz się wprawiać	będziesz się wprawiało będziesz się wprawiać	będziecie się wprawiali będziecie się wprawiać	będziecie się wprawiały będziecie się wprawiać
3 os.	będzie się wprawiał będzie się wprawiać	będzie się wprawiała będzie się wprawiać	będzie się wprawiało będzie się wprawiać	będą się wprawiali będą się wprawiać	będą się wprawiały będą się wprawiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wprawiajmy się
2 os.	wprawiaj się	wprawiajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wprawiałbym się bym się wprawiał	wprawiałabym się bym się wprawiała	wprawiałobym się bym się wprawiało	wprawialibyśmy się byśmy się wprawiali	wprawiałybyśmy się byśmy się wprawiały
2 os.	wprawiałbyś się byś się wprawiał	wprawiałabyś się byś się wprawiała	wprawiałobyś się byś się wprawiało	wprawialibyście się byście się wprawiali	wprawiałybyście się byście się wprawiały
3 os.	wprawiałby się by się wprawiał	wprawiałaby się by się wprawiała	wprawiałoby się by się wprawiało	wprawialiby się by się wprawiali	wprawiałyby się by się wprawiały

bezosobnik: wprawiano by się

bezokolicznik: wprawiać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: wprawiając się

gerundium: wprawianie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wprawiający się

odpowiednik aspektowy: wprawić się

+

wprawiać się

+

(w CZYM | do CZEGO)

Zob. prawić