owiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

stać się odczuwalnym dzięki ruchowi powietrza

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

hiperonimy:

otoczyć

	Owiał ją chłód tego wnętrza, wzdrygnęła się, czując, jak całe jej ciało pokrywa gęsia skórka. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008
	Owiało ich mroźne, ale świeże powietrze, które wdychali teraz z prawdziwą przyjemnością, smakowali nieledwie, szybko zapominając o kwaskowatym smrodzie. źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998
	Wyjął koszulę nocną Ireny i przyłożył ją do twarzy. Przez krótką chwilę owiał go zapach upranej bielizny, pomieszany z lawendą, której pęk wisiał na wewnętrznych drzwiach bieliźniarki. źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Opowiadania drastyczne, 1966
	Już na schodkach samolotu owiało mnie gorące wilgotne powietrze. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	owiałem +(e)m owiał	owiałam +(e)m owiała	owiałom +(e)m owiało	owialiśmy owieliśmy +(e)śmy owiali +(e)śmy owieli	owiałyśmy +(e)śmy owiały
2 os.	owiałeś +(e)ś owiał	owiałaś +(e)ś owiała	owiałoś +(e)ś owiało	owialiście owieliście +(e)ście owiali +(e)ście owieli	owiałyście +(e)ście owiały
3 os.	owiał	owiała	owiało	owiali owieli	owiały

bezosobnik: owiano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		owiejmy
2 os.	owiej	owiejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	owiałbym bym owiał	owiałabym bym owiała	owiałobym bym owiało	owialibyśmy owielibyśmy byśmy owiali byśmy owieli	owiałybyśmy byśmy owiały
2 os.	owiałbyś byś owiał	owiałabyś byś owiała	owiałobyś byś owiało	owialibyście owielibyście byście owiali byście owieli	owiałybyście byście owiały
3 os.	owiałby by owiał	owiałaby by owiała	owiałoby by owiało	owialiby owieliby by owiali by owieli	owiałyby by owiały

bezosobnik: owiano by

bezokolicznik: owiać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: owiawszy

gerundium: owianie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: owiany

odpowiednik aspektowy: owiewać

+

owiać

+

KOGO

Zob. wiać