ktoś dał nura

Dopłynęliśmy do sitowia, Majka dała nura pod wodę, wyskoczyła z kamykiem w dłoni: - Głęboko, będzie ze cztery metry!

źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972

Ponieważ przezornie zabrałem ze sobą w rejs maskę, rurkę i płetwy - z miejsca dałem nura w głębinę. Nie liczyłem, że dojrzę dno, ale i tak było na co popatrzeć.

źródło: NKJP: Zdzisław Szczepaniak: Dziewczyna z Trogiru i inne opowiadania, 2005

[...] loki jej do rzeki pospadały, myślałem, że się chce utopić, bo wzdychała, jęczała i coraz niżej zwisała, jakby miała już dać nura. Topić się na takiej płyciźnie, głupia czy co?

źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996

[...] przymknąłem oczy i wyrzucając przed siebie ramiona, dałem nurka do stawu. Chciałem pod wodą dopłynąć do dziewczyny i schwytać ją za kolano.

źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1968

Nic nie odpowiedziała, dała nurka i wypłynęła daleko z przodu, potem położyła się na plecach i lekko poruszając nogami unosiła się na wodzie. Podpłynął do niej.
- No więc radzisz sobie całkiem nieźle - rzekł.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991