stary I - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

zniszczony długotrwałym użytkowaniem

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości czasu

upływ czasu

antonimy:

nowy

stary grat, rupieć; ciągnik, pojazd, samochód, traktor; adapter, komputer, magnetofon, telewizor; płaszcz, sweter; stara kuchenka, lodówka, szafa; kurtka, spódnica, sukienka; maszyna; stare ubranie; biurko; urządzenie; stare meble, sprzęty; buty
stary i niepotrzebny; stary i sfatygowany; stary i skorodowany; stary i zepsuty; stary i zniszczony; stary i zużyty
bardzo stary

	Dom mocno zapuszczony z zewnątrz, zaniedbany ogród, jakieś stare meble i rupiecie w środku, jeden pokój i kuchnia. źródło: NKJP: M.Raczyński: Zabił matkę gołymi pięściami, Tygodnik Ciechanowski, 2006-01-04
	Do starego komputera, który czasami zawieszał się już przy włączaniu, zainstalowałem internetowe łącze. źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008
	Wyciągnął spod łóżka stare buty, jeden od drugiego bardziej dziurawy. Ale po wojnie potrzebował już tylko jednego i jak na złość ten właśnie był podarty na strzępy. źródło: NKJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1999
	Annelise, nie marudź, dobrze jest mieć taki płaszcz, z takimi plamami nafty, zbyt szeroki w ramionach, zbyt długi, brudny, stary płaszcz, w którym wyglądasz paskudnie, który dodaje ci z dziesięć lat, a może i więcej. źródło: NKJP: Stefan Chwin: Hanemann, 1995
	Jabłka kupowało się w drewnianych skrzynkach, a przechowywane były w piwnicy, obok ziemniaków, starych rupieci i węgla. źródło: NKJP: AMK: Zimowe owoce, Dziennik Polski, 2002-10-19

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Stopień wyższy

psł. *starъ 'stały, silny, mocny’; ‘w pełni sił, krzepki’; ‘niemłody, stary'

Archaiczny przymiotnik z przyrostkiem *-rъ od psł. *sta-ti; zob. stać.