płanetnik

  • książk.  pół człowiek, pół demon, ze słowiańskich wierzeń ludowych, którego zadaniem było przesuwanie chmur po niebie oraz zsyłanie deszczu i gradu
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    wierzenia i przesądy

  • synonimy:  chmurnik
  • Zaczął padać drobny deszcz i od strony Przehyby nadciągała z pomrukiem burza, więc zapewne płanetnicy na Mogielicy przystąpili znowu do swojej roboty.

    źródło: NKJP: Lechosław Herz: Wardęga. Opowieści z pobocza drogi, 2010

    Płanetnik na krótko przed burzą mógł unieść się w powietrze i rozpędzić chmury lub poprowadzić je w określonym kierunku. Opowiadano że nosi on na plecach chmury, a gdy są już bardzo ciężkie, mruczy i jęczy aż słuchać go na ziemi.

    źródło: Internet: wykop.pl

    Płanetnika wyobrażano sobie jako skromnie wyglądającego mężczyznę, ubranego na biało (rzadziej mówiono o czerwonych elementach odzieży), ze słomianym kapeluszem na głowie. Często mawiano, że z jego ubrania kapie woda.

    źródło: Internet: muzeumetnograficzne.rzeszow.pl

    Nazwa płanetnik pochodzi od staropolskiego słowa „płaneta”, oznaczającego chmurę. Istoty te nazywano również obłocznikami i chmurnikami.

    źródło: Internet: bajkowyzakatek.eu

    Starzec zaprowadził mnie nad cudowne jezioro zwane Morskim Okiem, które zamieszkuje potężny płanetnik o rybim ciele i baraniej głowie, jeżdżący na wielkiej ropusze, czyli żabim koniu. Ostatni raz ukazał się, gdy panowie Gryfici sprowadzili nad wodę mnichów cystersów z różańcami i wodą święconą, które miały przegnać demona.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1, m2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. płanetnik
    płanetnicy
    płanetniki
    ndepr
    płanetniki
    depr
    D. płanetnika
    płanetników
    C. płanetnikowi
    płanetnikom
    B. płanetnika
    płanetników
    płanetniki
    N. płanetnikiem
    płanetnikami
    Ms. płanetniku
    płanetnikach
    W. płanetniku
    płanetnicy
    płanetniki
    ndepr
    płanetniki
    depr
  • Od dawnego polskiego, a potem gwarowego  płaneta  (Bańk); zob.  planeta 

CHRONOLOGIZACJA:
1874, O. Kolberg, "Lud", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 02.02.2017