płanetnik
-
książk. pół człowiek, pół demon, ze słowiańskich wierzeń ludowych, którego zadaniem było przesuwanie chmur po niebie oraz zsyłanie deszczu i gradu
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
synonimy: chmurnik
-
Zaczął padać drobny deszcz i od strony Przehyby nadciągała z pomrukiem burza, więc zapewne płanetnicy na Mogielicy przystąpili znowu do swojej roboty.
źródło: NKJP: Lechosław Herz: Wardęga. Opowieści z pobocza drogi, 2010
Płanetnik na krótko przed burzą mógł unieść się w powietrze i rozpędzić chmury lub poprowadzić je w określonym kierunku. Opowiadano że nosi on na plecach chmury, a gdy są już bardzo ciężkie, mruczy i jęczy aż słuchać go na ziemi.
źródło: Internet: wykop.pl
Płanetnika wyobrażano sobie jako skromnie wyglądającego mężczyznę, ubranego na biało (rzadziej mówiono o czerwonych elementach odzieży), ze słomianym kapeluszem na głowie. Często mawiano, że z jego ubrania kapie woda.
źródło: Internet: muzeumetnograficzne.rzeszow.pl
Nazwa płanetnik pochodzi od staropolskiego słowa „płaneta”, oznaczającego chmurę. Istoty te nazywano również obłocznikami i chmurnikami.
źródło: Internet: bajkowyzakatek.eu
Starzec zaprowadził mnie nad cudowne jezioro zwane Morskim Okiem, które zamieszkuje potężny płanetnik o rybim ciele i baraniej głowie, jeżdżący na wielkiej ropusze, czyli żabim koniu. Ostatni raz ukazał się, gdy panowie Gryfici sprowadzili nad wodę mnichów cystersów z różańcami i wodą święconą, które miały przegnać demona.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. płanetnik
płanetnicy
płanetniki
ndepr płanetniki
depr D. płanetnika
płanetników
C. płanetnikowi
płanetnikom
B. płanetnika
płanetników
płanetniki
N. płanetnikiem
płanetnikami
Ms. płanetniku
płanetnikach
W. płanetniku
płanetnicy
płanetniki
ndepr płanetniki
depr -
Od dawnego polskiego, a potem gwarowego płaneta (Bańk); zob. planeta