wypaprać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. umieszczając lub zanurzając coś w cieczy lub sypkiej substancji, spowodować pokrycie nią powierzchni tego

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

synonimy:

wybabrać
wypaciać
wypaćkać

Pierś pokroić na drobne kawałki, wypaprać w soli i ulubionych przyprawach (np. do drobiu lub gyrosa, hulaj dusza), podsmażyć.

źródło: Internet: wielkiezarcie.com

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypaprałem +(e)m wypaprał	wypaprałam +(e)m wypaprała	wypaprałom +(e)m wypaprało	wypapraliśmy +(e)śmy wypaprali	wypaprałyśmy +(e)śmy wypaprały
2 os.	wypaprałeś +(e)ś wypaprał	wypaprałaś +(e)ś wypaprała	wypaprałoś +(e)ś wypaprało	wypapraliście +(e)ście wypaprali	wypaprałyście +(e)ście wypaprały
3 os.	wypaprał	wypaprała	wypaprało	wypaprali	wypaprały

bezosobnik: wypaprano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypaprzmy
2 os.	wypaprz	wypaprzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypaprałbym bym wypaprał	wypaprałabym bym wypaprała	wypaprałobym bym wypaprało	wypapralibyśmy byśmy wypaprali	wypaprałybyśmy byśmy wypaprały
2 os.	wypaprałbyś byś wypaprał	wypaprałabyś byś wypaprała	wypaprałobyś byś wypaprało	wypapralibyście byście wypaprali	wypaprałybyście byście wypaprały
3 os.	wypaprałby by wypaprał	wypaprałaby by wypaprała	wypaprałoby by wypaprało	wypapraliby by wypaprali	wypaprałyby by wypaprały

bezosobnik: wypaprano by

bezokolicznik: wypaprać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypaprawszy

gerundium: wypapranie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wypaprany

+

wypaprać

+

CO + w CZYM

Zob. paprać