-
1.
niewielki ptak śpiewający, charakteryzujący się krótkim dziobem i barwnym upierzeniem, często żółtym na brzuszku -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
ptaki -
- sikorki i dzięcioły, sikorki i (dzikie) kaczki, sikorki i gile, sikorki i jaskółki, sikorki i kosy, sikorki i kuropatwy, sikorki i pliszki, sikorki i wróble; szczygły i sikorki, szpaki i sikorki
- stada sikorek
- budka, skrzynka (lęgowa); karma dla sikorek
- sikorki gnieżdżą się, zagnieżdżają się gdzieś
- dokarmiać, karmić sikorki
-
W jakiej budce zamieszka sikorka, a w jakiej sowa - na te pytania można było uzyskać fachowe odpowiedzi w dniu otwartym Małopolskiego Towarzystwa Ornitologicznego, który poświęcony był budkom lęgowym dla ptaków.
źródło: NKJP: Budka dla kopciuszka, Dziennik Polski, 2003-03-10
Na codzienne menu zwierzaków, w srogie lutowe mrozy, składają się między innymi okruchy chleba. W ten sposób wrocławianka zaprzyjaźniła się już między innymi z wiewiórkami i sikorką.
źródło: NKJP: (SUO): Tańcząca z wiewiórkami, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-03-02
Strażnicy miejscy przy pomocy strażaków uwolnili wczoraj sikorkę. Pechowy ptak utkwił w gałęziach drzewa.
źródło: NKJP: Mateusz Marczewski: Uwięziona na drzewie sikorka, Polska Głos Wielkopolski, 2004-03-31
- Święta są doskonałym czasem na prowadzenie obserwacji. Podczas wyprawy udało się zobaczyć sikorki - bogatki i modraszki, kosy, kwiczoły, jemiołuszki, gawrony.
źródło: NKJP: AGAT: W poszukiwaniu sikorek i jemiołuszek, Gazeta Poznańska, 2001-12-28
Gdy sypnęło solidniej śniegiem, jeden z moich znajomych, który za moim podszeptem zaczął tego roku dokarmiał upierzone zwierzaki, zadzwonił z pierwszym sprawozdaniem. Stada sikorek, trznadli, grubodziób, czyli pełny sukces.
źródło: NKJP: Grzegorz Tabasz: Szwedzki stół, Dziennik Polski, 2008-11-24
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sikorka
sikorki
D. sikorki
sikorek
C. sikorce
sikorkom
B. sikorkę
sikorki
N. sikorką
sikorkami
Ms. sikorce
sikorkach
W. sikorko
sikorki
-
Od: sikora < psł. *sykora 'Parus maior'; dźwiękonaśladowcza nazwa ptaka od psł. *sykati z wtórnym -i- w polszczyźnie. Por. syczeć