zarumienić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zrobić się czerwonym na twarzy na skutek silnych emocji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	synonimy:	poczerwienieć zaczerwienić się
	antonimy:	zblednąć

chłopak, młodzieniec zarumienił się; dziewczyna zarumieniła się
zarumienić się na twarzy
zarumienić się na myśl o czymś, na widok, na wspomnienie... kogoś/czegoś
zarumienić się po cebulki włosów, po pas, po uszy
zarumienić się z radości, z wrażenia, z zadowolenia, ze wstydu, ze złości
zarumienić się gwałtownie, lekko, trochę; z lekka
zarumienić się jak dzieciak, jak panienka, jak panna; jak malina, jak wiśnia, jak zorza
zarumienić się i umilknąć; spuścić oczy i zarumienić się

- Młodzieniec zarumienił się aż po szczyty kości policzkowych i z ledwie widoczną pretensją spojrzał na ojca.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008

Na początek piosenkarz obcałował i serdecznie uściskał czytelniczki, które aż zarumieniły się z wrażenia.

źródło: NKJP: Cezary Kubaszewski: Czytelniczki NAJ na urodzinach u Krzysztofa Krawczyka, Naj nr 42, 2003

Patrzył jak urzeczony. Dziewczyna zarumieniła się i obciągnęła szlafrok.

źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zarumieniłem się +(e)m się zarumienił	zarumieniłam się +(e)m się zarumieniła	zarumieniłom się +(e)m się zarumieniło	zarumieniliśmy się +(e)śmy się zarumienili	zarumieniłyśmy się +(e)śmy się zarumieniły
2 os.	zarumieniłeś się +(e)ś się zarumienił	zarumieniłaś się +(e)ś się zarumieniła	zarumieniłoś się +(e)ś się zarumieniło	zarumieniliście się +(e)ście się zarumienili	zarumieniłyście się +(e)ście się zarumieniły
3 os.	zarumienił się	zarumieniła się	zarumieniło się	zarumienili się	zarumieniły się

bezosobnik: zarumieniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zarumieńmy się
2 os.	zarumień się	zarumieńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zarumieniłbym się bym się zarumienił	zarumieniłabym się bym się zarumieniła	zarumieniłobym się bym się zarumieniło	zarumienilibyśmy się byśmy się zarumienili	zarumieniłybyśmy się byśmy się zarumieniły
2 os.	zarumieniłbyś się byś się zarumienił	zarumieniłabyś się byś się zarumieniła	zarumieniłobyś się byś się zarumieniło	zarumienilibyście się byście się zarumienili	zarumieniłybyście się byście się zarumieniły
3 os.	zarumieniłby się by się zarumienił	zarumieniłaby się by się zarumieniła	zarumieniłoby się by się zarumieniło	zarumieniliby się by się zarumienili	zarumieniłyby się by się zarumieniły

bezosobnik: zarumieniono by się

bezokolicznik: zarumienić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zarumieniwszy się

gerundium: zarumienienie się

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. rumiany