rumienić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

przybierać złocistobrązowy kolor podczas smażenia lub pieczenia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

synonimy:

przypiekać się
zarumieniać się

	Jeśli powierzchnia ciasta rumieni się zbyt szybko, przykryć ją folią aluminiową. źródło: NKJP: Teresa Miazgowska: Specjały, Kuchnia nr 12, 1998
	Rumienią się na płycie ziemniaczki, kręci w nosie cebula. źródło: NKJP: Pochwała szpachelki - czyli opowieść o raclette, Dziennik Polski, 2001-02-10
	Dobry wypiek chleba zależy od umiarkowanej temperatury w piecu, tak aby rzucona na blachę mąka rumieniła się, a nie spalała. źródło: NKJP: Stanisława Olko: Makrobiotyka w polskiej kuchni, czyli Powrót do dawnego naturalnego sposobu odżywiania, 1993
	Nad naszym ogieńkiem Marchewka skonstruował rożen z patyków. Rumieniło się coś na nim, pachniało przypaloną skórką. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
	Zajęty rumieniącymi się kurczętami, które przypiekał na drucianej siatce w żarze drzewnych węgli, stary dozorca zdawał się nie zauważać, że goście czekają. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rumieniłem się +(e)m się rumienił	rumieniłam się +(e)m się rumieniła	rumieniłom się +(e)m się rumieniło	rumieniliśmy się +(e)śmy się rumienili	rumieniłyśmy się +(e)śmy się rumieniły
2 os.	rumieniłeś się +(e)ś się rumienił	rumieniłaś się +(e)ś się rumieniła	rumieniłoś się +(e)ś się rumieniło	rumieniliście się +(e)ście się rumienili	rumieniłyście się +(e)ście się rumieniły
3 os.	rumienił się	rumieniła się	rumieniło się	rumienili się	rumieniły się

bezosobnik: rumieniono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się rumienił będę się rumienić	będę się rumieniła będę się rumienić	będę się rumieniło będę się rumienić	będziemy się rumienili będziemy się rumienić	będziemy się rumieniły będziemy się rumienić
2 os.	będziesz się rumienił będziesz się rumienić	będziesz się rumieniła będziesz się rumienić	będziesz się rumieniło będziesz się rumienić	będziecie się rumienili będziecie się rumienić	będziecie się rumieniły będziecie się rumienić
3 os.	będzie się rumienił będzie się rumienić	będzie się rumieniła będzie się rumienić	będzie się rumieniło będzie się rumienić	będą się rumienili będą się rumienić	będą się rumieniły będą się rumienić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rumieńmy się
2 os.	rumień się	rumieńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rumieniłbym się bym się rumienił	rumieniłabym się bym się rumieniła	rumieniłobym się bym się rumieniło	rumienilibyśmy się byśmy się rumienili	rumieniłybyśmy się byśmy się rumieniły
2 os.	rumieniłbyś się byś się rumienił	rumieniłabyś się byś się rumieniła	rumieniłobyś się byś się rumieniło	rumienilibyście się byście się rumienili	rumieniłybyście się byście się rumieniły
3 os.	rumieniłby się by się rumienił	rumieniłaby się by się rumieniła	rumieniłoby się by się rumieniło	rumieniliby się by się rumienili	rumieniłyby się by się rumieniły

bezosobnik: rumieniono by się

bezokolicznik: rumienić się

imiesłów przysłówkowy współczesny:

rumieniąc się

gerundium: rumienienie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rumieniący się

Zob. rumiany