oszwabić - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. oszukać - spowodować powstanie u kogoś przekonania, że coś jest prawdziwe lub zgodne z przyjętymi regułami

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

ocyganić
oszachrować
oszukać

	Jak to nie można uprzedzać się do ludzi! Pewien byłem, że [...] mnie oszwabi, tak mu źle z oczu patrzyło. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Excentrycy, 2007
	Okazało się, że baba, u której mieszkaliśmy przez 2 dni, oszwabiła nas — zamiast umówionych 20 dinarów zażądała 200. źródło: NKJP: Ewa Kucharska: Podróż za jeden uśmiech, Dziennik Zachodni, 2002-07-19
	Krakowskie biuro podróży [...] oszwabiło 200 swoich klientów. źródło: NKJP: Grażyna Zdrojewska: Łódzkie biuro turystyczne zakpiło z klientów, Express Ilustrowany, 2002-07-25
	[...] w sumie akt oskarżenia liczy 12 zarzutów dotyczących wyłudzeń. Kogoś oszwabił na 120 tys. zł, inną osobę na 45 tys. zł [...]. źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Sieją i z(a)bierają, Polityka, 2005-08-27
	[...] są gotowi zrobić wszystko, aby oszwabić cię na byle 15 zł. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oszwabiłem +(e)m oszwabił	oszwabiłam +(e)m oszwabiła	oszwabiłom +(e)m oszwabiło	oszwabiliśmy +(e)śmy oszwabili	oszwabiłyśmy +(e)śmy oszwabiły
2 os.	oszwabiłeś +(e)ś oszwabił	oszwabiłaś +(e)ś oszwabiła	oszwabiłoś +(e)ś oszwabiło	oszwabiliście +(e)ście oszwabili	oszwabiłyście +(e)ście oszwabiły
3 os.	oszwabił	oszwabiła	oszwabiło	oszwabili	oszwabiły

bezosobnik: oszwabiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oszwabmy
2 os.	oszwab	oszwabcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oszwabiłbym bym oszwabił	oszwabiłabym bym oszwabiła	oszwabiłobym bym oszwabiło	oszwabilibyśmy byśmy oszwabili	oszwabiłybyśmy byśmy oszwabiły
2 os.	oszwabiłbyś byś oszwabił	oszwabiłabyś byś oszwabiła	oszwabiłobyś byś oszwabiło	oszwabilibyście byście oszwabili	oszwabiłybyście byście oszwabiły
3 os.	oszwabiłby by oszwabił	oszwabiłaby by oszwabiła	oszwabiłoby by oszwabiło	oszwabiliby by oszwabili	oszwabiłyby by oszwabiły

bezosobnik: oszwabiono by

bezokolicznik: oszwabić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oszwabiwszy

gerundium: oszwabienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: oszwabiony

odpowiedniki aspektowe: oszwabiać , szwabić

+

oszwabić

+

KOGO

Od: szwabić