-
1.
należący do osoby, o której mowa -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność -
- własny dom, samochód; własna firma; własne mieszkanie; kapitał własny
- swój własny
-
Nie przejmują się niczym i nikim, bo i po co, kiedy ich rodzice mają własne firmy i bardzo, bardzo dużo pieniędzy.
źródło: NKJP: Dwie strony klasy, Gazeta Wyborcza, 1999-02-27
Najczęstszym środkiem lokomocji dojeżdżających nauczycieli jest własny samochód, kolej i autobus.
źródło: NKJP: Krystyna Rembowska, Aneta Ślipek: Zróżnicowanie społeczno-przestrzenne mieszkańców Sieradza, 2002
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. własny
własny
własny
własne
własna
D. własnego
własnego
własnego
własnego
własnej
C. własnemu
własnemu
własnemu
własnemu
własnej
B. własnego
własnego
własny
własne
własną
N. własnym
własnym
własnym
własnym
własną
Ms. własnym
własnym
własnym
własnym
własnej
W. własny
własny
własny
własne
własna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. właśni
właśni
własne
własne
D. własnych
własnych
własnych
własnych
C. własnym
własnym
własnym
własnym
B. własnych
własnych
własnych
własne
N. własnymi
własnymi
własnymi
własnymi
Ms. własnych
własnych
własnych
własnych
W. właśni
właśni
własne
własne
-
z st.czes. vlastní 'własny, rodzony, właściwy'
Oryginalna polska postać zawierała -ło-: st.pol. włosny / włostny 'własny; obowiązujący jako prawo'. Obie postaci nawiązują do psł. *volstьnъ 'znajdujący się pod czyimś zwierzchnictwem, władzą'.