-
1.
książk. to, o czym mowa, ma daną cechę w stopniu większym niż taki, który byłby odpowiedni -
wykładnik stopnia cechy
-
(quasi)synonimy: do przesady
nadmiernie
nadto
przesadnie
za
zanadto
zbyt II
zbytnio
-
Była dokładna i nazbyt często polerowała posadzkę w łazience.
źródło: NKJP: Michał Komar: O obrotach losów i ciał, 1998
Czyż Bóg nie widzi, że włożył na mnie nazbyt ciężki krzyż, pod którym od dawna się załamuję?
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
O kobiecie, która jest nazbyt łatwa erotycznie, mówimy, że się nie szanuje.
źródło: NKJP: Krzysztof Jedliński: Nie dać się upokorzyć, 1996
Patetyczne zdanie w ustach dostojnej matrony miało własne uzasadnienie, aż nazbyt dobitne.
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Problem polega jednak na tym, że teoria ta jest nazbyt ogólna i jako taka jest eleganckim modelem zachowania się państwa wobec gospodarki i społeczeństwa.
źródło: NKJP: Stanisław Owsiak: Finanse publiczne, 1998
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
nazbyt _
Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalnaszyk: stały: antepozycja -
Zob. zbyt