-
7.
dwoje ludzi, którzy darzą się nawzajem uczuciem -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- bezdzietna, małżeńska; cesarska, książęca, prezydencka; dobrana, szczęśliwa para; para heteroseksualna, homoseksualna; idealna; pary jednopłciowe, narzeczeńskie
- para kochanków, narzeczonych, nowożeńców, zakochanych, zaręczonych
- para bez dzieci, bez ślubu
- para z dzieckiem
- para dochowała się dwójki, trójki dzieci; kochała się co noc, na ławce...
- nie mieć, szukać pary
- akceptować, uznawać jakieś pary
- być parą
- być bez pary
-
Ania i Marcin są parą z trzyletnim stażem. Oboje myślą o ślubie, ale dopiero po studiach.
źródło: NKJP: Sandra Dudowska: Małżeństwa i ich przekleństwa, Manko, 2010-01-04
Wiele par narzeczonych z Gdańska uważa, że jeśli brać ślub w tym stuleciu, to właśnie dziś.
źródło: NKJP: (gos), (leś): Pięć dziewiątek na ślubnym kobiercu, Wieczór Trójmiasta, 1999-09-09
Na trasach przejazdu książęcej pary stały dziesiątki policjantów, wstrzymujących ruch.
źródło: NKJP: (KOW), (JED): Gorące brawa dla książęcej pary, Express Ilustrowany, 2003-11-21
Żona sprowadziła męża do Kamieńca Ząbkowickiego. Tam para dochowała się trójki dzieci: 15-letniej Joyce, 14-letniej Imeldy i 7-letniego Karola.
źródło: NKJP: Krzysztof Jarząb: Przyjaciel z Afryki, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-10-13
Badania pokazują, że 60 proc. Polaków akceptuje pary żyjące bez ślubu, a 20 proc. deklaruje, że nie chce zmieniać stanu cywilnego.
źródło: NKJP: Małgorzata Żmudzka-Kosała: Zarządzanie czasem w rodzinie, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. para
pary
D. pary
par
C. parze
parom
B. parę
pary
N. parą
parami
Ms. parze
parach
W. paro
pary
-
+ para + (KOGO)+ para + (JAKA) -
śr.-w.-niem. pâr 'równy innemu; parzysty'