-
2.
państwo, które zawarło z innym państwem przymierze -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
stosunki międzynarodowe -
- polityczny; austriacki; główny, najbliższy; potężny, silny; wielki; wierny; naturalny; cichy; dotychczasowy, niedawny sprzymierzeniec; zachodni; nasi sprzymierzeńcy
- sprzymierzeniec Niemiec, Polski, Rosji...; sprzymierzeńcy cesarstwa
- przyjaciel i sprzymierzeniec
- w roli sprzymierzeńca; grono sprzymierzeńców
- szukać, poszukać sprzymierzeńca
- mieć; znaleźć; zyskać sprzymierzeńca
- być, stać się sprzymierzeńcem
-
Jako antagonistka Serbii była Bułgaria pożądanym sprzymierzeńcem dla Austro-Węgier.
źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
Nowe demokracje europejskie, w tym Polska, postrzegały Amerykę jako naturalnego sprzymierzeńca i patrona gwarantującego sukces reform politycznych i gospodarczych.
źródło: NKJP: Ciemna strona człowieka, Dziennik Polski, 2001-09-22
Stany Zjednoczone i ich sprzymierzeńcy muszą nalegać na bezwarunkowe uwolnienie wszystkich zakładników bez uprzednich negocjacji.
źródło: NKJP: Henry Kissinger; Tłumaczyła Mak: Henry Kissinger stawia na ostrzu noża kwestię polityki USA w konflikcie bośniackim, Gazeta Wyborcza, 1995-06-12
Wśród wielu poglądów polityczno-społecznych Ojca Pio na przypomnienie zasługuje jego szczególny stosunek do polityki Włoch biorących udział w II wojnie światowej w roli sprzymierzeńców hitlerowskich Niemiec.
źródło: NKJP: Błażej Strzechmiński OFMCap: Ojciec Pio i polityka, Głos Ojca Pio, 2007-10
Beck usiłował prowadzić politykę zbliżenia z sąsiadami, a zwłaszcza z Niemcami, nawet kosztem relacji z zachodnimi sprzymierzeńcami.
źródło: NKJP: Kazimierz Michał Ujazdowski: Żywotność konserwatyzmu: idee polityczne Adolfa Bocheńskiego, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sprzymierzeniec
sprzymierzeńcy
ndepr sprzymierzeńce
depr D. sprzymierzeńca
sprzymierzeńców
C. sprzymierzeńcowi
sprzymierzeńcom
B. sprzymierzeńca
sprzymierzeńców
N. sprzymierzeńcem
sprzymierzeńcami
Ms. sprzymierzeńcu
sprzymierzeńcach
W. sprzymierzeńcu
sprzymierzeńcy
ndepr sprzymierzeńce
depr -
+ sprzymierzeniec + (KOGO)+ sprzymierzeniec + (CZYJ) -
Rzeczownik od pierwotnego imiesłowu sprzymierzony.
Zob. sprzymierzyć (się)