-
1.
nierówność terenu, utrudniająca poruszanie się po nim -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy -
- górskie, leśne; najgorsze, największe wertepy
- wertepy i bagna, wertepy i błota, wertepy i chaszcze; bezdroża i wertepy; dziury i wertepy
- jazda po wertepach
- pełny wertepów
- podskakiwać na wertepach; chodzić, jechać, jeździć po wertepach
-
Remontujący ciężkim sprzętem zryli chodniki i powyrywali krawężniki z obu stron ulicy. I teraz piesi muszą chodzić po wertepach, wywracając się na kupach gruzu.
źródło: NKJP: (BOL): Wakacyjne remontowe atrakcje, czyli rozkopana starówka, Gazeta Krakowska, 2006-07-28
Jak twierdzą radni i mieszkańcy osiedla, teren był do tej pory brudny i zaniedbany, pełen wertepów i zakamarków, a jego niewykorzystanie sprzyjało gromadzeniu się tam dużych ilości śmieci.
źródło: NKJP: (MF): Na razie tylko supermarket, Gazeta Krakowska, 2001-08-03
Nie był to teren, gdzie można było od razu grać w piłkę. Należało najpierw wyrównać spadek, zasypać doły i wertepy.
źródło: NKJP: Leszek Ochmański: W 80-tą rocznicę narodzin Szczakowianka nasza miłość, Co Tydzień Jaworzno, 2003-07-23
Wertep do rzeki jest kamienisty, zarosły krzakami. Kręta kozia dróżka ścieka spadzisto między popielate bochny [...] skał.
źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005
W pobliżu miejsca naszej akcji jest wielki wertep, rodzaj wgłębienia lub rozpadliny, gdzie zgodnie z planem mamy zostawić konie.
źródło: NKJP: Stanisław Berenda-Czajkowski: Dni grozy i łez, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wertep
wertepy
D. wertepu
wertepów
C. wertepowi
wertepom
B. wertep
wertepy
N. wertepem
wertepami
Ms. wertepie
wertepach
W. wertepie
wertepy
Inne uwagi
Zwykle lm. Użycia w lp poświadczone w tekstach literackich opisujących realia Rosji, Ukrainy i dawnych kresów wschodnich Rzeczypospolitej
-
ukr. vertép (l.p.) 'wyboista droga, szczelina, rozpadlina; pieczara', 'szopka, teatrzyk kukiełkowy'
W etymologicznej więzi z pie. *u̯r̥t- / *u̯ert- 'wiercić, kręcić się' (ESUM)