wybawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że ktoś przestaje się znajdować w niebezpieczeństwie lub jakiejś trudnej sytuacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Nie miałem pojęcia, co największą radość mogłoby sprawić Paulince, i z kłopotu wybawiła mnie twoja żona, gdyż to za jej poradą kupiłem w końcu luksusową lalkę z domkiem, garderobą i dziesiątkiem zbytkownych akcesoriów [...]. źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Mojra, 1996
	[...] posądzili nas o szpiegostwo. Z opresji wybawiła nas dopiero interwencja polskiego konsula. źródło: NKJP: Magdalena Roguska: Biegiem do Fatimy, Trybuna Śląska, 2001-06-29
	Na szczęście Mizera wybawił mnie od odpowiedzi na ostatnie pytanie. źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
	O mało co nie zbankrutował. Wybawiło go od tego małżeństwo z młodą i bogatą wdową. źródło: NKJP: Jarosław Topolewski: Historia, Gazeta Wyborcza, 1998-05-15
	[...] uważali, że spod jarzma Habsburgów może ich wybawić panslawizm [...]. źródło: NKJP: Wiesław Wodecki: Płacz Chopina, Gazeta Wrocławska, 2003-09-23

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wybawiłem +(e)m wybawił	wybawiłam +(e)m wybawiła	wybawiłom +(e)m wybawiło	wybawiliśmy +(e)śmy wybawili	wybawiłyśmy +(e)śmy wybawiły
2 os.	wybawiłeś +(e)ś wybawił	wybawiłaś +(e)ś wybawiła	wybawiłoś +(e)ś wybawiło	wybawiliście +(e)ście wybawili	wybawiłyście +(e)ście wybawiły
3 os.	wybawił	wybawiła	wybawiło	wybawili	wybawiły

bezosobnik: wybawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wybawmy
2 os.	wybaw	wybawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wybawiłbym bym wybawił	wybawiłabym bym wybawiła	wybawiłobym bym wybawiło	wybawilibyśmy byśmy wybawili	wybawiłybyśmy byśmy wybawiły
2 os.	wybawiłbyś byś wybawił	wybawiłabyś byś wybawiła	wybawiłobyś byś wybawiło	wybawilibyście byście wybawili	wybawiłybyście byście wybawiły
3 os.	wybawiłby by wybawił	wybawiłaby by wybawiła	wybawiłoby by wybawiło	wybawiliby by wybawili	wybawiłyby by wybawiły

bezosobnik: wybawiono by

bezokolicznik: wybawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wybawiwszy

gerundium: wybawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wybawiony

odpowiednik aspektowy: wybawiać

+

wybawić

+

KOGO + z CZEGO | od CZEGO

Od: bawić (zob.) z produktywnym przyrostkiem wy-, na wzór starszego zbawić (por.).

Zob. też: