kotwiczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

spuszczać kotwicę, która zagłębiając się w dno, zatrzymuje obiekt pływający

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Transport

transport wodny

	synonimy:	zakotwiczać
	hiperonimy:	zatrzymywać

	Jeśli widoczność w akwenie jest dobra, akcja zajmuje ochotnikom znacznie mniej czasu. – Jeśli znamy przypuszczalne miejsce, to tam kotwiczymy. źródło: NKJP: Podwodni strażacy, Polska Głos Wielkopolski, 2006-01-12
	Żegluga Krakowska cumuje niedaleko mostu Kotlarskiego 17 barek i spychaczy. W maju 2005 r. podpisała z RZGW umowę, według której mogła je kotwiczyć w jednym rzędzie na długości 280 m. źródło: NKJP: (MP): Uparta flotylla, Gazeta Krakowska, 2006-01-10
	- Czternastoosobowa załoga pełni rolę służebną wobec tak samo licznej ekipy naukowej. Płyniemy, gdzie nam każą i kotwiczymy, gdzie nam każą. źródło: NKJP: Zbigniew Gach: Zstępowanie do głębi, Dziennik Bałtycki, 1999-09-10
	Podczas niewiele więcej niż pięciodniowego rejsu wybierałem do kotwiczenia na noc zwykle miejsca odosobnione. źródło: NKJP: Przemysław Sienkiewicz, Ryszard Nowak, Agata Bączek Kurski: Jak żeglarz z żeglarzem cd., Gazeta Wyborcza, 1998-10-16

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kotwiczyłem +(e)m kotwiczył	kotwiczyłam +(e)m kotwiczyła	kotwiczyłom +(e)m kotwiczyło	kotwiczyliśmy +(e)śmy kotwiczyli	kotwiczyłyśmy +(e)śmy kotwiczyły
2 os.	kotwiczyłeś +(e)ś kotwiczył	kotwiczyłaś +(e)ś kotwiczyła	kotwiczyłoś +(e)ś kotwiczyło	kotwiczyliście +(e)ście kotwiczyli	kotwiczyłyście +(e)ście kotwiczyły
3 os.	kotwiczył	kotwiczyła	kotwiczyło	kotwiczyli	kotwiczyły

bezosobnik: kotwiczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kotwiczył będę kotwiczyć	będę kotwiczyła będę kotwiczyć	będę kotwiczyło będę kotwiczyć	będziemy kotwiczyli będziemy kotwiczyć	będziemy kotwiczyły będziemy kotwiczyć
2 os.	będziesz kotwiczył będziesz kotwiczyć	będziesz kotwiczyła będziesz kotwiczyć	będziesz kotwiczyło będziesz kotwiczyć	będziecie kotwiczyli będziecie kotwiczyć	będziecie kotwiczyły będziecie kotwiczyć
3 os.	będzie kotwiczył będzie kotwiczyć	będzie kotwiczyła będzie kotwiczyć	będzie kotwiczyło będzie kotwiczyć	będą kotwiczyli będą kotwiczyć	będą kotwiczyły będą kotwiczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kotwiczmy
2 os.	kotwicz	kotwiczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kotwiczyłbym bym kotwiczył	kotwiczyłabym bym kotwiczyła	kotwiczyłobym bym kotwiczyło	kotwiczylibyśmy byśmy kotwiczyli	kotwiczyłybyśmy byśmy kotwiczyły
2 os.	kotwiczyłbyś byś kotwiczył	kotwiczyłabyś byś kotwiczyła	kotwiczyłobyś byś kotwiczyło	kotwiczylibyście byście kotwiczyli	kotwiczyłybyście byście kotwiczyły
3 os.	kotwiczyłby by kotwiczył	kotwiczyłaby by kotwiczyła	kotwiczyłoby by kotwiczyło	kotwiczyliby by kotwiczyli	kotwiczyłyby by kotwiczyły

bezosobnik: kotwiczono by

bezokolicznik: kotwiczyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: kotwicząc

gerundium: kotwiczenie

imiesłów przymiotnikowy czynny: kotwiczący

imiesłów przymiotnikowy bierny: kotwiczony

odpowiednik aspektowy: zakotwiczyć

+

kotwiczyć

+

(CO) + GDZIE

Zob. kotwica