erudyta
-
książk. osoba, która posiada wszechstronną wiedzę, wynikającą z dużego oczytania i zdobycia dobrego wykształcenia
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
synonimy: sawant
-
- oczytany, uczony, wykształcony; błyskotliwy; świetny, wielki, wybitny, znakomity erudyta
- erudyta i humanista, erudyta i intelektualista, erudyta i poliglota
- tytuł erudyty
- być erudytą
-
Poza tym to erudyta, co krok odwołujący się do dzieł sztuki z różnych wieków i kultur.
źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Z kina, Gazeta Wyborcza, 1994-03-17
Bardzo groźnym - jako dyskutant - członkiem klubu był fenomenalnie utalentowany syn krakowskiego dorożkarza - Zbyszek Marek. Co kilka miesięcy zaliczał rok na innym wydziale, był ogromnie oczytanym erudytą.
źródło: NKJP: Krystyna Jagiełło: Dziedzice bezprawnej wolności, 2007
[...] był przedstawicielem tej mądrości, którą tylko najwięksi erudyci potrafią wykorzystać w służbie dla spraw najpiękniejszych.
źródło: NKJP: (PAP): Działacz opozycji antykomunistycznej, poseł, minister, europarlamentarzysta, Dziennik Polski, 2008-07-14
Wśród starych komunistów, sprzed 1905 r., sporo było [...] niecodziennych umysłów, erudytów o głębokiej wiedzy humanistycznej, którzy studia kończyli w Szwajcarii albo w Paryżu.
źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. erudyta
erudyci
ndepr erudyty
depr D. erudyty
erudytów
C. erudycie
erudytom
B. erudytę
erudytów
N. erudytą
erudytami
Ms. erudycie
erudytach
W. erudyto
erudyci
ndepr erudyty
depr -
łac. ērudītus 'wykształcony, uczony'