czar

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. wdzięk

  • 2.

    oddziaływanie cech kogoś lub czegoś polegające na wywoływaniu w innych uczucia przyjemności i zachwytu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • synonimy:  magia
    • magnetyczny, zniewalający; kobiecy, własny czar; czar osobisty
    • czar muzyki, poezji, operetki; młodości, śmierci; wspomnień
    • czar uwodzi, działa
    • (nie) oprzeć się, poddać/poddawać się; ulec/ulegać czarowi
    • roztoczyć/roztaczać czar
  • I jakże tu nie ulec czarowi kwiecistej stolicy Malgaszów? Nie zachwycać się na równi z legionem innych wielbicieli, którzy tędy przejeżdżali?

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Madagaskar okrutny czarodziej, 1974

    Tu Włosi kokietowali czapkami z pomponami zwisającymi nad okiem, tam Peruwianki w złocie i czerni roztaczały swoje czary.

    źródło: NKJP: Maria Nowak: Przy stukocie sabotów, Gazeta Poznańska, 2001-12-17

    Artystka zniewoliła gdańską publiczność swoim wspaniałym głosem i niepowtarzalnym osobistym czarem.

    źródło: NKJP: Tomasz Rozwadowski: Cassandra kosmiczna, Dziennik Bałtycki, 2011-01-31

    Melodia przypominała świat dziś już nierzeczywisty, jakby przepadł na zawsze i wszelki zapach po nim rozpłynął się w powietrzu. Pewnie został tylko ten sam Niemen i grodzieńskie kasztany, ale czar tamtych czasów zniknął bez śladu.

    źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. czar
    czary
    D. czaru
    czarów
    C. czarowi
    czarom
    B. czar
    czary
    N. czarem
    czarami
    Ms. czarze
    czarach
    W. czarze
    czary

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + czar +
    (KOGO/CZEGO)
    bez ograniczeń + czar +
    (CZYJ)
  • psł. *čarъ 'czarowanie, gusła'