pochlubić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pochwalić się czymś - dumnie wyrazić się o sobie i posiadanych rzeczach

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

pochwalić się
poszczycić się

	Rok 2003 został przez nas ogłoszony „Rokiem prawdziwej wołoskiej gościnności“ specjalnie dlatego, by do nas zwabić jak najwięcej gości i w końcu się przed nimi czymś pochlubić. źródło: Internet: valasske-kralovstvi.cz/pl/krolestwo-wołoszczyzny-morawskiej
	Tym nowym paktem Poniatowski nie pochlubił się oczywiście przed izbą. Ale z przebiegu właściwej walki o reformę nic nie zataił, bo nie miał co taić; przytoczył autentyczne brzmienie dziewięciu punktów ultimatum [...]. źródło: Internet: archive.org/stream
	W PR pochlubili się, że dziś przyjęli więcej socjalnych ustaw, aniżeli za wszystkie miesiące pracy parlamentu. źródło: Internet: unn.com.ua
	Dekoracyjne walory oddziałują na rangę pokoju. Mamy wyjątkową możliwość pochlubić się szykownym wystrojem mieszkania wśród swoich partnerów biznesowych. źródło: Internet: biznesikowo.bloa.pl
	Można owszem publicznie pochlubić się przed światem, że się jest farmazonem, illuminowanym człowiekiem, nie żadnym profanem, zabobonnikiem [...]. źródło: Internet: ultramontes.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pochlubiłem się +(e)m się pochlubił	pochlubiłam się +(e)m się pochlubiła	pochlubiłom się +(e)m się pochlubiło	pochlubiliśmy się +(e)śmy się pochlubili	pochlubiłyśmy się +(e)śmy się pochlubiły
2 os.	pochlubiłeś się +(e)ś się pochlubił	pochlubiłaś się +(e)ś się pochlubiła	pochlubiłoś się +(e)ś się pochlubiło	pochlubiliście się +(e)ście się pochlubili	pochlubiłyście się +(e)ście się pochlubiły
3 os.	pochlubił się	pochlubiła się	pochlubiło się	pochlubili się	pochlubiły się

bezosobnik: pochlubiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pochlubmy się
2 os.	pochlub się	pochlubcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pochlubiłbym się bym się pochlubił	pochlubiłabym się bym się pochlubiła	pochlubiłobym się bym się pochlubiło	pochlubilibyśmy się byśmy się pochlubili	pochlubiłybyśmy się byśmy się pochlubiły
2 os.	pochlubiłbyś się byś się pochlubił	pochlubiłabyś się byś się pochlubiła	pochlubiłobyś się byś się pochlubiło	pochlubilibyście się byście się pochlubili	pochlubiłybyście się byście się pochlubiły
3 os.	pochlubiłby się by się pochlubił	pochlubiłaby się by się pochlubiła	pochlubiłoby się by się pochlubiło	pochlubiliby się by się pochlubili	pochlubiłyby się by się pochlubiły

bezosobnik: pochlubiono by się

bezokolicznik: pochlubić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pochlubiwszy się

gerundium: pochlubienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: chlubić się

Zob. chlubić się