wzbraniać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

usiłować uniknąć zrobienia czegoś, do czego jest się nakłanianym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Niby wszystkie panie wzbraniały się przed słodyczami, ale talerz szybko opustoszał. źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Nie zabijać pająków, 2007
	Przyjęliśmy do pracy chłopaków, choć na początku wzbraniałam się od tego. źródło: NKJP: Monika Osior: Chętnych nie ma, Dziennik Bałtycki, 2004-09-17
	Premier [...] wzbraniał się z podpisaniem ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych [...]. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 11.09.2003
	Zastosował środek odwetowy [...]. Zamknął kościoły i klasztory, które wzbraniały się wykonać rozkaz. źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
	– Nic więcej nie powiem [...] – wzbraniał się szkoleniowiec. źródło: NKJP: (GAL): Chcemy Łomacza!, Dziennik Zachodni, 2003-12-01
	[...] o tłumaczenie zwrócił się do Andrzeja Grajewskiego. Ten chwilę wzbraniał się, twierdząc, że Darek zna ten język nie gorzej od niego, ale ostatecznie podjął się roli tłumacza. źródło: NKJP: Ściśnięte gardło „Tygrysa”, Dziennik Polski, 2002-04-22

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wzbraniałem się +(e)m się wzbraniał	wzbraniałam się +(e)m się wzbraniała	wzbraniałom się +(e)m się wzbraniało	wzbranialiśmy się +(e)śmy się wzbraniali	wzbraniałyśmy się +(e)śmy się wzbraniały
2 os.	wzbraniałeś się +(e)ś się wzbraniał	wzbraniałaś się +(e)ś się wzbraniała	wzbraniałoś się +(e)ś się wzbraniało	wzbranialiście się +(e)ście się wzbraniali	wzbraniałyście się +(e)ście się wzbraniały
3 os.	wzbraniał się	wzbraniała się	wzbraniało się	wzbraniali się	wzbraniały się

bezosobnik: wzbraniano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się wzbraniał będę się wzbraniać	będę się wzbraniała będę się wzbraniać	będę się wzbraniało będę się wzbraniać	będziemy się wzbraniali będziemy się wzbraniać	będziemy się wzbraniały będziemy się wzbraniać
2 os.	będziesz się wzbraniał będziesz się wzbraniać	będziesz się wzbraniała będziesz się wzbraniać	będziesz się wzbraniało będziesz się wzbraniać	będziecie się wzbraniali będziecie się wzbraniać	będziecie się wzbraniały będziecie się wzbraniać
3 os.	będzie się wzbraniał będzie się wzbraniać	będzie się wzbraniała będzie się wzbraniać	będzie się wzbraniało będzie się wzbraniać	będą się wzbraniali będą się wzbraniać	będą się wzbraniały będą się wzbraniać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wzbraniajmy się
2 os.	wzbraniaj się	wzbraniajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wzbraniałbym się bym się wzbraniał	wzbraniałabym się bym się wzbraniała	wzbraniałobym się bym się wzbraniało	wzbranialibyśmy się byśmy się wzbraniali	wzbraniałybyśmy się byśmy się wzbraniały
2 os.	wzbraniałbyś się byś się wzbraniał	wzbraniałabyś się byś się wzbraniała	wzbraniałobyś się byś się wzbraniało	wzbranialibyście się byście się wzbraniali	wzbraniałybyście się byście się wzbraniały
3 os.	wzbraniałby się by się wzbraniał	wzbraniałaby się by się wzbraniała	wzbraniałoby się by się wzbraniało	wzbranialiby się by się wzbraniali	wzbraniałyby się by się wzbraniały

bezosobnik: wzbraniano by się

bezokolicznik: wzbraniać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: wzbraniając się

gerundium: wzbranianie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wzbraniający się

odpowiednik aspektowy: wzbronić się

Zob. wzbronić