-
3.
pot. to, o czym mowa, ma daną cechę w większym stopniu, niż można się spodziewać -
wykładnik stopnia cechy
-
Wiedźmin zauważył, że jej twarzyczka, teraz, gdy znikł z niej brud i grymas złośliwego diablęcia, była wcale ładna.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
[...] przyznasz, że to wcale ciekawy przedmiot do psychologicznych dociekań [...].
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Legendy nowoczesności. Eseje okupacyjne, 1996
Kobiece łkanie splatało się z nerwowym mlaskaniem mężczyzny, do tego wcale przyjemna melodia fletu z klarnetem basowym, no i barwne pokrzykiwania trąbki, nienadużywające zadęcia.
źródło: NKJP: Daniel Odija: Kronika umarłych, 2010
Czynią to, wycofując także swoje polskie lokaty - i to nawet wtedy, gdy koniunktura u nas jest wcale dobra.
źródło: NKJP: Michał Zieliński: Bitwa o złotego, Wprost, 1999
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
wcale _
Przym. st. równy, Przysł.st. równyszyk: stały: antepozycja -
Z dawnego wyrażenia przyimkowego w cale . Forma cale to przysłówek od przymiotnika cały (zob.), jak źle od zły.