a _ nic
-
pot. mówiący sądził, że w związku z czymś, o czym była mowa, ktoś zrobi coś, ale tak się nie stało
-
wykładnik negacji oczekiwań / zaprzeczania
-
Wszystko mu się poplątało, a może nie dosłyszał podpowiedzi i zaczął opowiadać, że Konrad Mazowiecki sprowadził Tatarów, a Krzyżacy pod Legnicą kumys popijali z końskim mięsem na zagrychę. Potem zorientował się, że coś nie klapuje, bo Stelmach ze zdenerwowania szczęką rusza, i poprawił, że nie Krzyżacy, ale krzyżowcy.
„No - myślę - teraz Stelmach mu pokaże”. A Stelmach nic. Tylko spojrzał na niego tak smutno.źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1997
Wody brakowało w rzece, taka była susza. A my nic. „Na burłaka” kajaczki ciągniemy i jakoś do Sanoka dobrnęliśmy.
źródło: NKJP: Pędziwiatr: Od brązu do złota, Poznaj swój kraj, 1960
Siedziałem w sali rozpraw i czekałem na jakąś skruchę tego łotra, na prośbę o wybaczenie. A ten nic, żadnego skrępowania, choćby odrobiny żalu.
źródło: NKJP: Olgierd Lubelski: Czekałem na skruchę..., Detektyw, 1999
-
część mowy: komentarz metatekstowy
podklasa: komentarz przyzdaniowy
-
a _ nic
nazwa istoty żywej bądź zaimek osobowyograniczenia zakresu użycia:nie: w Zd. pyt., rozk., optat.szyk: wewnętrzny: stały
zewnętrzny: stały: postpozycja względem obligatoryjnego poprzedzającego kontekstu