nic nic
-
nadawca nie chce mówić o tym, o czym chciałby mówić rozmówca, bo nie chce, żeby rozmówca czuł coś złego
-
wymawiane bez przerwy między elementami
-
wykładnik zamknięcia wypowiedzi
-
(quasi)synonimy: to nic
-
- Co się stało? - spytał.
- Nic, nic - zaszeptała. - Jest dobrze...źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy. Czyściec, 1993
- Dolores, co chciałaś zrobić? - Powiedziałam cicho: - Nic, nic, Diego, nie byłabym się zabiła, tam jeszcze został kawałek do krawędzi, uważałam przecież.
źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tabu, 1965
- Jak uważasz. Ale ja widzę, że ty niespokojna. Co z panem Michałem?
- Nic, nic, ojciec dogląda zwózki zboża.źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1992
-
część mowy: komentarz metatekstowy
podklasa: dopowiedzenie
-
nic nic ograniczenia zakresu użycia:nie: po Zd. rozk., optat.szyk: zewnętrzny: stały: postpozycja względem obligatoryjnego kontekstu - wypowiedzi współrozmówcy; antepozycja względem nieobligatoryjnego kontekstu bagatelizującego bądź tłumaczącego to, co zostało wcześniej powiedziane