opieprzać - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. w ostry sposób wyrażać niezadowolenie z czyjegoś niewłaściwego postępowania

Słowo dla wielu osób wulgarne.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	besztać objeżdżać obsztorcowywać obtańcowywać ochrzaniać rugać sztorcować
	hiperonimy:	krytykować

	Edek nie miał jednak czasu na pierdoły, teraz poganiał i opieprzał. źródło: NKJP: Robert Urbański; Jacek Kondracki: Operacja „Dunaj”, 2009
	[...] wchodzę sobie na drogę tam, gdzie chcę, a cymbały zza kółka mnie opieprzają, że nie przechodzę na pasach. źródło: NKJP: Paweł Wodniak: Fikcyjna strefa, Gazeta Krakowska, 2002-09-19
	Przychodził z pracy i od razu, jeszcze nie zdejmując nawet butów, opieprzał żonę za to, że wycieraczka jest przekrzywiona [...]. źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Cukier w normie z ekstrabonusem, 2005
	Zomowcy stoją na zbiórce, a plutonowy ich opieprza. - Co jest?! Czemu tak krzywo stoicie, matoły?! - Bo Ziemia jest okrągła! - pada z szeregów. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opieprzałem +(e)m opieprzał	opieprzałam +(e)m opieprzała	opieprzałom +(e)m opieprzało	opieprzaliśmy +(e)śmy opieprzali	opieprzałyśmy +(e)śmy opieprzały
2 os.	opieprzałeś +(e)ś opieprzał	opieprzałaś +(e)ś opieprzała	opieprzałoś +(e)ś opieprzało	opieprzaliście +(e)ście opieprzali	opieprzałyście +(e)ście opieprzały
3 os.	opieprzał	opieprzała	opieprzało	opieprzali	opieprzały

bezosobnik: opieprzano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę opieprzał będę opieprzać	będę opieprzała będę opieprzać	będę opieprzało będę opieprzać	będziemy opieprzali będziemy opieprzać	będziemy opieprzały będziemy opieprzać
2 os.	będziesz opieprzał będziesz opieprzać	będziesz opieprzała będziesz opieprzać	będziesz opieprzało będziesz opieprzać	będziecie opieprzali będziecie opieprzać	będziecie opieprzały będziecie opieprzać
3 os.	będzie opieprzał będzie opieprzać	będzie opieprzała będzie opieprzać	będzie opieprzało będzie opieprzać	będą opieprzali będą opieprzać	będą opieprzały będą opieprzać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		opieprzajmy
2 os.	opieprzaj	opieprzajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opieprzałbym bym opieprzał	opieprzałabym bym opieprzała	opieprzałobym bym opieprzało	opieprzalibyśmy byśmy opieprzali	opieprzałybyśmy byśmy opieprzały
2 os.	opieprzałbyś byś opieprzał	opieprzałabyś byś opieprzała	opieprzałobyś byś opieprzało	opieprzalibyście byście opieprzali	opieprzałybyście byście opieprzały
3 os.	opieprzałby by opieprzał	opieprzałaby by opieprzała	opieprzałoby by opieprzało	opieprzaliby by opieprzali	opieprzałyby by opieprzały

bezosobnik: opieprzano by

bezokolicznik: opieprzać

imiesłów przysłówkowy współczesny: opieprzając

gerundium: opieprzanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: opieprzający

imiesłów przymiotnikowy bierny: opieprzany

odpowiednik aspektowy: opieprzyć

Zob. pieprz