-
książk.
coś (rzeka lub potok) płynie
-
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
zbiorniki wodne
-
- coś toczy mętne, niespokojne, wzburzone wody
- coś toczy wody leniwie
- rzeka, potok; Wisła, Dunaj... toczy wody
-
|
Za sadem była altana jak w IV Części „Dziadów”, wzgórek z mogiłami jak z „Ballad i romansów”, a dalej toczyła wody rzeczka Lizdeyka.
źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: W reportażu z Zaosia i Nowogródka Monika Panfil przytacza słowa Jarosława Marka Rymkiewicza: \„To, ..., Gazeta Wyborcza, 1998-04-24
|
|
Skały kłują niebo, a potoki z hukiem toczą wody, malowniczo opadając po skalnych półkach.
źródło: NKJP: Leszek SZymowski: Doliny wypełniła woda, Dziennik Polski, 2005-03-05
|
|
To już nie strumień - to spora rzeka z rykiem tocząca wzburzone wody, skrywająca nieznaną, a przerażającą głębię.
źródło: NKJP: Martyna Żandarska-Ochnik: Pan wichrów i powiewów, 2008
|
|
Czy w takim kapeluszu nie wyglądałby w końcu Bernard na kapitana statku zagubionego w płonącej słońcem, burzliwej i brudnej Rzece Czarnych [...]? Rzeki tratującej cudowną roślinność, aby toczyć swe wody.
źródło: KWSJP: Ryszard Lassota: Zwątpienia i nadzieje, 1966
|
|
Przyglądamy się szarozielonym falom Renu, tu uregulowanego i żeglownego, leniwie toczącego swe wody, które dalej w Niemczech potrafią robić powodziowe spustoszenia.
źródło: NKJP: Mój „Dzienniczek Polski”, Dziennik Polski, 1999-12-10
|
|
Czasem zapuszczałem się na te odludzia. Dołem toczyła swoje szare wody rzeka Moskwa.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Imperium, 2005
|
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, npch; odmienny:
toczyć
Data ostatniej modyfikacji: 29.11.2015