fanaberia

Orzeszko nie przejmował się na razie nowym, zaskakującym zachowaniem żony - zamykaniem się w pokoju z lekturami, spacerami w stronę wsi, opowieściami o bosych dzieciach, perorami na temat uwłaszczenia włościan. - Można to sobie prosto wytłumaczyć - myślał - ot, babskie fanaberie, rozegzaltowanie i tyle!

źródło: NKJP: Krystyna Kolińska: Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996

Mężowi, który potulnie płacił za jej artystyczne fanaberie, oznajmiła, iż w dającej się przewidzieć przyszłości nie ma chęci posiadania potomstwa. Korzystając z poprawy sytuacji materialnej [...], wyjechała do Mediolanu, by [...] w cieniu murów najsłynniejszej opery La Scala pogłębiać śpiewacze umiejętności.

źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008

[...] ówcześni konserwatywni oponenci kontrkultury, dworując sobie z nazwy „dzieci-kwiaty”, chętnie sprowadzali cały ów ruch do dziecięcej fanaberii, dopóki nie przekonali się, że mają do czynienia z poważnym zagrożeniem dla politycznego status quo.

źródło: NKJP: Mirosław Pęczak: Techno-czad, Polityka, 2000-11-11