szklić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wstawiać szybę lub tafle szkła

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Budownictwo

czynności związane z budową

	W środę rano do Monaru zadzwonił szklarz, który już raz szklił powybijane przez mieszkańców szyby i dowiadywał się, czy ma zaczynać pracę od nowa. źródło: NKJP: Krzysztof Wielgopolan, Stanisław Turnau: Ludzie Lasek, Gazeta Wyborcza, 1992-06-26
	W krajach tropikalnych przeciwsłoneczne szkło refleksyjne może być stosowane jako szkło pojedyncze. W naszym klimacie - aby utrzymać w pomieszczeniach komfort cieplny - okna trzeba szklić szybami zespolonymi. źródło: NKJP: Przed nadmiarem słońca, Dziennik Polski - Dom, 2002-05-08
	- Do wszystkiego dochodziłem sam, wszystko robiłem własnymi rękoma - mówi Stefan Wojtyniak, otwierając drzwi pomieszczenia przy jednej ze szklarni. - Stawiałem je nawet zimą, szkliłem nocami, aż ludzie pukali się w czoło. źródło: NKJP: Piotr Kutkowski: Wpuszczony w kanał..., Echo Dnia, 2005-01-21
	Wydatki bieżące pozapłacowe w oświacie to zakup węgla, kredy, ogrzewanie, to szklenie wybitego okna. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 05.11.1992

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: szklono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę szklił będę szklić	będę szkliła będę szklić	będę szkliło będę szklić	będziemy szklili będziemy szklić	będziemy szkliły będziemy szklić
2 os.	będziesz szklił będziesz szklić	będziesz szkliła będziesz szklić	będziesz szkliło będziesz szklić	będziecie szklili będziecie szklić	będziecie szkliły będziecie szklić
3 os.	będzie szklił będzie szklić	będzie szkliła będzie szklić	będzie szkliło będzie szklić	będą szklili będą szklić	będą szkliły będą szklić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		szklijmy
2 os.	szklij	szklijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szkliłbym bym szklił	szkliłabym bym szkliła	szkliłobym bym szkliło	szklilibyśmy byśmy szklili	szkliłybyśmy byśmy szkliły
2 os.	szkliłbyś byś szklił	szkliłabyś byś szkliła	szkliłobyś byś szkliło	szklilibyście byście szklili	szkliłybyście byście szkliły
3 os.	szkliłby by szklił	szkliłaby by szkliła	szkliłoby by szkliło	szkliliby by szklili	szkliłyby by szkliły

bezosobnik: szklono by

bezokolicznik: szklić

imiesłów przysłówkowy współczesny: szkląc

gerundium: szklenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: szklący

imiesłów przymiotnikowy bierny: szklony

odpowiednik aspektowy: oszklić

Rz_osobowy

+

szklić

+

CO + (CZYM)

Zob. szkło