uleczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. przywrócić zdrowie komuś lub jakiemuś narządowi za pomocą leków lub zabiegów

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

synonimy:

wyleczyć

	Ojcze Pio, wstaw się za mną podczas dzisiejszej Mszy Świętej o uzdrowienie. Proszę, ulecz mnie z choroby tarczycy. źródło: NKJP: Intencje modlitewne - styczeń 2009, Głos Ojca Pio, 2009
	[...] Witkacy przyjął zaproszenie antropologa Bronisława Malinowskiego i popłynął z nim podróż na Daleki Wschód. Nie uleczyło go to z depresji, ale na całe życie naznaczyło miłością do azjatyckiej egzotyki. źródło: NKJP: Henryka Wach-Malicka: Witkacy, reaktywacja?, Dziennik Zachodni, 2010-03-26
	Lekarz początkowo chciał nas uleczyć paracetamolem! źródło: NKJP: Internet
	Opary, wdychane przy gejzerze, uleczyć mają drogi oddechowe. źródło: NKJP: Regina Gowarzewska-Griessgraber: Zapach trzynastego źródła, Trybuna Śląska, 2000-11-25
	Cudotwórca serdecznie polecił mu klinikę w Lublinie. Katedra i Klinika Chirurgii Naczyń – to brzmiało dumnie. I przekonująco. Znakomici fachowcy i jego protekcja szybko miały uleczyć mu nogę. źródło: NKJP: Andrzej Plęs: Prawy do lewego, Gazeta Krakowska, 2004-09-22

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uleczyłem +(e)m uleczył	uleczyłam +(e)m uleczyła	uleczyłom +(e)m uleczyło	uleczyliśmy +(e)śmy uleczyli	uleczyłyśmy +(e)śmy uleczyły
2 os.	uleczyłeś +(e)ś uleczył	uleczyłaś +(e)ś uleczyła	uleczyłoś +(e)ś uleczyło	uleczyliście +(e)ście uleczyli	uleczyłyście +(e)ście uleczyły
3 os.	uleczył	uleczyła	uleczyło	uleczyli	uleczyły

bezosobnik: uleczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uleczmy
2 os.	ulecz	uleczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uleczyłbym bym uleczył	uleczyłabym bym uleczyła	uleczyłobym bym uleczyło	uleczylibyśmy byśmy uleczyli	uleczyłybyśmy byśmy uleczyły
2 os.	uleczyłbyś byś uleczył	uleczyłabyś byś uleczyła	uleczyłobyś byś uleczyło	uleczylibyście byście uleczyli	uleczyłybyście byście uleczyły
3 os.	uleczyłby by uleczył	uleczyłaby by uleczyła	uleczyłoby by uleczyło	uleczyliby by uleczyli	uleczyłyby by uleczyły

bezosobnik: uleczono by

bezokolicznik: uleczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uleczywszy

gerundium: uleczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uleczony

odpowiednik aspektowy: leczyć

	+	uleczyć	+	KOGO + (CZYM) + (z CZEGO)
	+	uleczyć	+	CO + (CZYM)

Zob. leczyć