kłębowisko

Najgorzej bowiem jest wtedy, gdy pod przykrywką „wyzwolonego związku” kryje się kłębowisko uczuć, niespełnionych marzeń i zawiedzionych nadziei, które zamiast sprawiać radość, ranią i sprawiają, że rani się innych.

źródło: NKJP: Katarzyna Sosnowska: Pikantna przyjaźń, Cosmopolitan, nr 04, 2000

Złość i rozpacz przepełniały mnie, rozsadzały mi czaszkę, w kłębowisku myśli usiłowałam znaleźć tę jedną, potrzebną i zbawczą, wyprowadzającą z ciemności na światło.

źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993

Jeśli zaczął mówić o jakimś przedmiocie czy sprawie, gniótł rzecz, miętosił, omawiał z różnych stron, gmatwał się w końcu w kłębowisku słów, które motał naokoło siebie, i milkł zrozpaczony. Kiedy mu pomagano, kończąc zdanie pytaniem: „Czy to miałeś na myśli?”, kręcił głową. Później, zmęczony, godził się na pierwszą z brzegu insynuację.

źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1974

W marcu 1933 roku dokonał kolejnego epokowego prawykonania, tym razem „Ionisation” Varesego, napisaną na czterdzieści jeden różnych instrumentów perkusyjnych - z pozoru chaotyczne kłębowisko dźwięków, pod którego powierzchnią, w głębi, kryła się struktura skrząca się olśniewającą precyzją.

źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003