zdenerwować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

odczuć silny niepokój w związku z wiedzą, że stało się albo dzieje się coś złego, lub przypuszczeniem, że może się stać w przyszłości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Tak się zdenerwował zatrzymaniem przez patrol drogówki, że rzucił się na policjantów. źródło: NKJP: (WP): Patrol bity i szarpany, Dziennik Łódzki, 2001-06-09
	- Daj spokój, Edek! - zdenerwował się Karol. źródło: NKJP: Łukasz Kamykowski: Dom między lipą a bilbordem, 2008
	Bardzo się zdenerwował, gdy usłyszał od policjanta, że zatrzymuje mu dowód rejestracyjny za brak aktualnych badań technicznych pojazdu. źródło: NKJP: (bas): Lipno: Nie utrzymał nerwów na wodzy i wdał się w awanturę z policjantami. Teraz za to zapłaci..., Gazeta Pomorska, 2009-12-17
	Kierowcy zdenerwowali się, że odprawa tirów posuwa się bardzo powoli. źródło: NKJP: Mirosław Łukaszuk: Lincz wisiał w powietrzu, Trybuna Śląska, 2003-02-27

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdenerwowałem się +(e)m się zdenerwował	zdenerwowałam się +(e)m się zdenerwowała	zdenerwowałom się +(e)m się zdenerwowało	zdenerwowaliśmy się +(e)śmy się zdenerwowali	zdenerwowałyśmy się +(e)śmy się zdenerwowały
2 os.	zdenerwowałeś się +(e)ś się zdenerwował	zdenerwowałaś się +(e)ś się zdenerwowała	zdenerwowałoś się +(e)ś się zdenerwowało	zdenerwowaliście się +(e)ście się zdenerwowali	zdenerwowałyście się +(e)ście się zdenerwowały
3 os.	zdenerwował się	zdenerwowała się	zdenerwowało się	zdenerwowali się	zdenerwowały się

bezosobnik: zdenerwowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zdenerwujmy się
2 os.	zdenerwuj się	zdenerwujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdenerwowałbym się bym się zdenerwował	zdenerwowałabym się bym się zdenerwowała	zdenerwowałobym się bym się zdenerwowało	zdenerwowalibyśmy się byśmy się zdenerwowali	zdenerwowałybyśmy się byśmy się zdenerwowały
2 os.	zdenerwowałbyś się byś się zdenerwował	zdenerwowałabyś się byś się zdenerwowała	zdenerwowałobyś się byś się zdenerwowało	zdenerwowalibyście się byście się zdenerwowali	zdenerwowałybyście się byście się zdenerwowały
3 os.	zdenerwowałby się by się zdenerwował	zdenerwowałaby się by się zdenerwowała	zdenerwowałoby się by się zdenerwowało	zdenerwowaliby się by się zdenerwowali	zdenerwowałyby się by się zdenerwowały

bezosobnik: zdenerwowano by się

bezokolicznik: zdenerwować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdenerwowawszy się

gerundium: zdenerwowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: denerwować się

Rz_osobowy	+	zdenerwować się	+	CZYM
Rz_osobowy	+	zdenerwować się	+	na KOGO + (za CO)
Rz_osobowy	+	zdenerwować się	+	MOWA WPROST
Rz_osobowy	+	zdenerwować się	+	że ZDANIE\|ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Zob. denerwować