denerwować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

spędzić pewien czas, denerwując się

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Denerwowała się jego tępotą. Po trzech miesiącach kursu nie dawał sobie rady ze szwedzkim. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Namiętnik, 1997
	Tam została moja babcia - denerwowała się na policjanta młoda kobieta. źródło: NKJP: Robert Włodarek: Mieszkańcy numeru 91 przy ul. Piłsudskiego nie mają łatwego życia, Gazeta Wrocławska, nr 24/08, 1999
	Nie mogę prowadzić w tych warunkach - denerwował się kierowca. źródło: NKJP: Łukasz Kamykowski: Dom między lipą a bilbordem, 2008
	Denerwowała się, gdy kpił z jej nowych znajomych. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Nielegalne związki, 2011
	Będzie też kategorycznie zabraniać różnych rzeczy, będzie mogła ją besztać i poważnie denerwować się za różne wybryki. źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Cukier w normie z ekstrabonusem, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	denerwowałem się +(e)m się denerwował	denerwowałam się +(e)m się denerwowała	denerwowałom się +(e)m się denerwowało	denerwowaliśmy się +(e)śmy się denerwowali	denerwowałyśmy się +(e)śmy się denerwowały
2 os.	denerwowałeś się +(e)ś się denerwował	denerwowałaś się +(e)ś się denerwowała	denerwowałoś się +(e)ś się denerwowało	denerwowaliście się +(e)ście się denerwowali	denerwowałyście się +(e)ście się denerwowały
3 os.	denerwował się	denerwowała się	denerwowało się	denerwowali się	denerwowały się

bezosobnik: denerwowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się denerwował będę się denerwować	będę się denerwowała będę się denerwować	będę się denerwowało będę się denerwować	będziemy się denerwowali będziemy się denerwować	będziemy się denerwowały będziemy się denerwować
2 os.	będziesz się denerwował będziesz się denerwować	będziesz się denerwowała będziesz się denerwować	będziesz się denerwowało będziesz się denerwować	będziecie się denerwowali będziecie się denerwować	będziecie się denerwowały będziecie się denerwować
3 os.	będzie się denerwował będzie się denerwować	będzie się denerwowała będzie się denerwować	będzie się denerwowało będzie się denerwować	będą się denerwowali będą się denerwować	będą się denerwowały będą się denerwować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		denerwujmy się
2 os.	denerwuj się	denerwujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	denerwowałbym się bym się denerwował	denerwowałabym się bym się denerwowała	denerwowałobym się bym się denerwowało	denerwowalibyśmy się byśmy się denerwowali	denerwowałybyśmy się byśmy się denerwowały
2 os.	denerwowałbyś się byś się denerwował	denerwowałabyś się byś się denerwowała	denerwowałobyś się byś się denerwowało	denerwowalibyście się byście się denerwowali	denerwowałybyście się byście się denerwowały
3 os.	denerwowałby się by się denerwował	denerwowałaby się by się denerwowała	denerwowałoby się by się denerwowało	denerwowaliby się by się denerwowali	denerwowałyby się by się denerwowały

bezosobnik: denerwowano by się

bezokolicznik: denerwować się

imiesłów przysłówkowy współczesny: denerwując się

gerundium: denerwowanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: denerwujący się

odpowiednik aspektowy: zdenerwować się

Rz_osobowy	+	denerwować się	+	CZYM
Rz_osobowy	+	denerwować się	+	na KOGO + (za CO)
Rz_osobowy	+	denerwować się	+	MOWA WPROST
Rz_osobowy	+	denerwować się	+	że ZDANIE/ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
Rz_osobowy	+	denerwować się	+	za CO

Zob. denerwować