-
2.
utworzyć wyraz od innego wyrazu -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
- urobić nazwę, słowo
- urobić coś od nazwiska
-
[...] uznali najeźdźców za wysłanników apokaliptycznego Tartaru i od tego urobili ich nazwę (w rzeczywistości Tatarzy to jedno z wielu plemion mongolskich).
źródło: NKJP: Zdzisław Skrok: Wielkie Rozdroże: ćwiczenia terenowe z archeologii wyobraźni, 2008
Od jego nazwiska urobiono potoczną nazwę [...] ruchu odrzucającego soborowe otwarcie się na świat współczesny.
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Za wysoka cena, Polityka, 2009-01-31
Od „małżonki” i „małżonka” urobiono przymiotnik „małżeński” i rzeczownik „małżeństwo”.
źródło: NKJP: Jan Miodek: Co na języku, Dziennik Zachodni, 2007-08-10
Wiktoryn — imię męskie, pochodzące od imienia Wiktor, urobione za pomocą przyrostka oznaczającego przynależność lub pochodzenie.
źródło: NKJP: Internet
Ekologia to słowo urobione od greckiego „oikos” (dom).
źródło: NKJP: Ignacy Szczepaniak: kryzys ekologiczny w nas, Zielone Brygady, 1992-11-01
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. urobię
urobimy
2 os. urobisz
urobicie
3 os. urobi
urobią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. urobiłem
+(e)m urobił
urobiłam
+(e)m urobiła
urobiłom
+(e)m urobiło
urobiliśmy
+(e)śmy urobili
urobiłyśmy
+(e)śmy urobiły
2 os. urobiłeś
+(e)ś urobił
urobiłaś
+(e)ś urobiła
urobiłoś
+(e)ś urobiło
urobiliście
+(e)ście urobili
urobiłyście
+(e)ście urobiły
3 os. urobił
urobiła
urobiło
urobili
urobiły
bezosobnik: urobiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uróbmy
2 os. urób
uróbcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. urobiłbym
bym urobił
urobiłabym
bym urobiła
urobiłobym
bym urobiło
urobilibyśmy
byśmy urobili
urobiłybyśmy
byśmy urobiły
2 os. urobiłbyś
byś urobił
urobiłabyś
byś urobiła
urobiłobyś
byś urobiło
urobilibyście
byście urobili
urobiłybyście
byście urobiły
3 os. urobiłby
by urobił
urobiłaby
by urobiła
urobiłoby
by urobiło
urobiliby
by urobili
urobiłyby
by urobiły
bezosobnik: urobiono by
bezokolicznik: urobić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: urobiwszy
gerundium: urobienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. urobienie
urobienia
D. urobienia
urobień
C. urobieniu
urobieniom
B. urobienie
urobienia
N. urobieniem
urobieniami
Ms. urobieniu
urobieniach
W. urobienie
urobienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: urobiony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. urobiony
urobiony
urobiony
urobione
urobiona
D. urobionego
urobionego
urobionego
urobionego
urobionej
C. urobionemu
urobionemu
urobionemu
urobionemu
urobionej
B. urobionego
urobionego
urobiony
urobione
urobioną
N. urobionym
urobionym
urobionym
urobionym
urobioną
Ms. urobionym
urobionym
urobionym
urobionym
urobionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. urobieni
urobieni
urobione
urobione
D. urobionych
urobionych
urobionych
urobionych
C. urobionym
urobionym
urobionym
urobionym
B. urobionych
urobionych
urobionych
urobione
N. urobionymi
urobionymi
urobionymi
urobionymi
Ms. urobionych
urobionych
urobionych
urobionych
odpowiednik aspektowy: urabiać
-
+ urobić + CO + (od CZEGO) -
Zob. robić